มะลิร้อยรู้สึกตัวอีกครั้งในยามสายของเช้าวันใหม่ หลังจากหลับปานตายด้วยความเพลียจัดจากบทรักฮอตฉ่าและสุดแสนเอาแต่ใจที่จอมตะกละประเคนเข้าใส่จนนับครั้งไม่ถ้วน ร่างอ้อนแอ้นทว่าอ่อนแรงขืนกายออกจากอ้อมแขนแกร่งที่กกกอดเธอไม่ยอมห่าง ทว่าคนที่นอนหลับตาพริ้มกลับเหมือนรัดแน่นจนแทบหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกัน ที่สุดสาวน้อยก็นอนร้องไห้กระซิกด้วยความเจ็บปวดระคนอดสู
เธอมันบ้า…บ้าที่ไปหลงใหลคลั่งไคล้ผู้ชายร้ายกาจอย่างวูล์ฟ แอนเดอร์ตัน ขนาดเขาประณามว่าเธอเป็นคนทำให้อิซาเบลล่าหนีไปตามคำบอกเล่าของนางเดือนแขโดยไม่คิดจะซักถามข้อเท็จจริง เธอก็ยังบ้ามอบกายให้เขาเชยชมง่ายๆ ชนิดที่เรียกได้ว่ายินยอมพร้อมใจอย่างหน้าไม่อาย
แค่ได้ใกล้ชิดกับเขาผู้เปรียบเสมือนจ้าวหัวใจมะลิร้อยก็อ่อนระทวย หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำ และยินยอมให้เขาทำกับร่างกายตามอำเภอใจ แต่ที่มันน่ากระดากอายไปกว่านั้นก็คือ เธอทั้งตอบสนองและเรียกร้องประหนึ่งแม
