9

1511 คำ

ร่างสูงรีบอาบน้ำอาบท่าและทานอาหารเช้าอย่างรีบร้อน ก่อนจะออกตามหาคนที่เขาได้พรากพรหมจรรย์ไปเมื่อคืน เขาไม่ได้รู้สึกผิด แต่ค่อนข้างภูมิใจอยู่ลึกๆ และอยากครอบครองเธอตลอดไป ยิ่งเธอมาหนีไปแบบนี้ เขาก็ยิ่งอยากเอาชนะ เขาจะพาเธอกลับมากกกอดและยอมสยบแทบเท้าเขาให้จงได้ “คอยดูเถอะ คนอย่างเธอจะหนีฉันไปได้สักกี่น้ำ” เขาขับรถตระเวนหาทุกที่ที่คิดว่าเธอจะหนีไปหลบซ่อน แต่ก็หาไม่เจอ “ไปไหนของเค้านะ” ธีรกรไม่ได้สนิทกับเธอนัก เขาไม่รู้ว่าเธอจะหนีไปอยู่ที่ไหน และมีเพื่อนคนไหนอีกนอกจากศักดิ์สิทธิ์ แต่คิดว่าหล่อนคงไม่กลับไปบ้านหลังนั้น เพราะไม่อย่างนั้นคงไม่ออกมาจากบ้านหลังนั้นดึกๆ ดื่นๆ กับเด็กแว้นพวกนั้นเป็นแน่ รัตนาวดีมองบ้านหลังใหญ่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกกล้าๆ กลัวๆ เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่ามารดาจะรู้จักมักจี่กับคนมีฐานะเช่นนี้ ที่อยู่ที่มารดาให้มาพร้อมกับจดหมายฉบับหนึ่งทำให้เธอกำมันเอาไว้แน่น โชคดีที่ถึงแม้เธอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม