"ถ่ายเก็บไว้ก็ดีนะ ให้อาถ่ายด้วยคนสิ" เขาเอ่ยปาก
เค้กขยับตัวให้พัสกรมายืนตรงกลาง เขายกมือขึ้นโอบไหล่ทั้งสองพี่น้องแล้วยิ้ม
"น้องครีมยิ้มหน่อยสิคะ" คนถ่ายตะโกนบอกมา
อาโหน่งเอานิ้วของเขาขึ้นไปบีบแก้มของเธอแรง ๆ
"โอ๊ย..." ภาวนาอุทานออกมาด้วยความเจ็บและตกใจ
"อาโหน่งกับครีมไม่ถ่ายด้วยกันสักรูปหรือคะ" เค้กถามขึ้น พลางจัดแจงให้ทั้งคู่นั่งลงบนโซฟา แต่ตัวหนูครีมกลับได้นั่งที่พนักเท้าแขน เธอนึกแกล้งอาโหน่ง จึงยกข้อศอกขึ้นไปกระทุ้งแก้มของอาโหน่งเบา ๆ ได้รูปออกมาเป็นรูปอาโหน่งอ้าปากตกใจ
เขารวบร่างบางให้ขึ้นมานั่งบนตัก แกล้งยกกำปั้นสองอันบีบไปที่แก้มยุ้ยของครีม เด็กสาวกำลังใจเต้นแรงกับว่าที่เจ้าบ่าวของพี่สาว เธอเขินอายแต่แสดงออกมาไม่ได้ รู้สึกอบอุ่นที่ได้อยู่ในวงแขนของอาโหน่งอีกครั้ง
ทุกคนพากันหัวเราะชอบใจที่อาโหน่งกับครีมเย้าแหย่กัน และก็ได้ภาพถ่ายที่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน
อาโหน่งพาเค้
