แค้นซ่อนสวาท
ตอนที่ 30 ฝันร้าย
____________________
"ขอโทษ" ดวงตากลมโตสั่นระริก มองผู้ชายตรงหน้าพร่าเลือน เพราะม่านน้ำตาเริ่มเคลื่อนตัวมาบดบัง เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินคำขอโทษ และเป็นครั้งแรกของคีย์รินทร์เช่นกันที่กล้าเอ่ยปากขอโทษคนที่ไม่ใช่ครอบครัว
"อย่าขอโทษผู้หญิงไร้ค่า อย่าสนใจชีวิตที่คุณมองเห็นเป็นเพียงแค่เศษฝุ่นเลยค่ะ คุณคีจะทำอะไรกับหนูอัยก็ได้ไม่ต้องแคร์ ไม่ต้องสนใจความรู้สึก ขอแค่คุณอย่าแตะต้องคุณพ่อคุณแม่ก็พอนะคะ"น้ำตาไหลออกมาด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย แต่ที่แน่ ๆ ไม่ใช่คำขอโทษที่ออกมาจากปากของคีย์รินทร์แน่นอน
อัยวาไม่ได้ประชด ไม่ได้ดูถูกชีวิต แต่ตอนนี้ ณ ขณะนี้ชีวิตของเธอเป็นแบบนั้นตามที่พูดจริง ๆ
คีย์รินทร์อึ้งไปนิดที่ได้ยินประโยคพรั่งพรูเหล่านั้น เขารู้ว่าคำขอโทษมันไม่สามารถลบล้างการกระทำอันแสนป่าเถื่อนนั้นได้ แต่อย่างน้อยก็ได้ขอโทษ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ
