ไม่คิดเลยว่าคนที่ในเวลาปกติมีสีหน้าเย็นชาและแววตาน่ากลัวอย่างพี่สิบ เมื่อเมาแล้วจะใช้น้ำเสียงออดอ้อนเหมือนเด็กน้อยกลัวถูกทิ้งให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว แถมยังกอดฉันแน่นไม่ยอมปล่อย แน่นจนเริ่มหายใจติดขัดขึ้นมาแล้ว
หรือนี่จะเป็นพฤติกรรมตอนเมาของเขา?
ไม่โหวกเหวกโวยวาย ไม่พูดจาเลอะเทอะ ไม่อ้วกแตกหรือแสดงกิริยาหยาบคายใส่ เป็นความเมาที่เงียบสงบ มีเพียงน้ำเสียงอู้อี้เบาบางกับการถึงเนื้อถึงตัวที่ดูจะ...ละลาบละล้วงกันเกินไปสักหน่อย
เอาเถอะ เพราะเขาไม่มีสติหรอกนะฉันถึงไม่ติดใจเอาความ ถ้าเป็นปกติไม่มีทางยอมให้ทำถึงขนาดนี้แน่
อีกอย่าง แม้จะยังหงุดหงิดในความโง่เขลาของเขา แต่ฉันก็ไม่ได้ใจจืดใจดำขนาดนั้น เก็ตอยู่ว่าการผิดหวังในความรักมันทรมานแค่ไหน เข้าใจอยู่ว่าความเสียใจมันเป็นยังไง
ก็เพราะเข้าใจไงถึงได้เคยออกปากตักเตือน เขาไม่ฟังเองปะ?
ยังจำได้ดีเลยนะว่าพี่สิบทำหน้าเฉยชาขนาดไหนตอนฉันบอกว่าบัวนิลมีคนใ
