บทที่15.1

1821 คำ

หลังจากเปิดดูการ์ดเชิญที่ถูกออกแบบอย่างประณีตบรรจงแถมยังปั๊มด้วยฟอยล์สีเงินอย่างดี ฉันก็ต้องยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างมีความสุขที่เพื่อนรักกำลังจะเป็นฝั่งเป็นฝา บอกตามตรงว่าเมื่อก่อนฉันไม่ค่อยชอบขี้หน้าพี่เงินอะไรนั่นสักเท่าไหร่ แต่อคติที่เคยมีก็ค่อย ๆ จางหาย...เพราะทุกครั้งที่บัวนิลประสบปัญหาหรือมีเรื่องเศร้าหมอง พี่เงินคือหนึ่งในไม่กี่คนที่คอยอยู่เคียงข้าง ไม่ปล่อยมือ ไม่ทอดทิ้ง เขาให้บัวนิลได้ทุกอย่างเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะให้ได้ ยอมรับทั้งข้อดีและข้อเสียที่มันมี คอยโอบกอด ปลอบประโลม ติติง ตักเตือน ผ่านช่วงเวลายากลำบากและสนุกสนานมาด้วยกันนับครั้งไม่ถ้วน ทั้งหมดนั้นพิสูจน์ได้อย่างดีว่าทั้งคู่เหมาะสมต่อกันแค่ไหน หมดข้อกังขาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของทั้งคู่แล้ว คงไม่มีอะไรน่าห่วงอีกต่อไป เอาจริง ๆ เพื่อนของฉัน ทั้งบัวนิลและน้ำส้มต่างก็มีชีวิตที่แสนจะราบรื่นกันทั้งนั้น มีเพียงฉันคนเดียวที่ก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม