Ep.6[ผู้ชายในความฝัน]

1567 คำ
Ep.6 ''ยัยน้องตื่นๆ''มือหนาของผู้เป็นพี่ดึงเอาผ้าห่มผืนใหญ่ลงไปกองอยูที่ปลายเท้าของคนที่ทำหน้างัวเงียอยู่บนเตียง ''พี่ชายอะ น้องขออีก10นาทีไม่ได้เหรอ'' ''ไม่ค่ะตื่นๆ วันนี้พี่มีอะไรจะให้เราด้วยนะ''ร่างใหญ่นั่งลงข้างน้องสาวพร้อมมือหนายกขึ้นลูบหัวอย่างอ่อนโยน ร่างเล็กพยุงตัวลุกขึ้นช้าๆแล้วก็ส่งยิ้มหวานในพี่ชาย ''ว้าว!!!สวยจัง''รถยนต์จากัวร์สีส้มคันงามจอดโชว์เด่นอยู่ตรงบริเวณหน้าบ้าน ร่างหนาก็คนเป็นพี่ก็เดินเข้ามาหาน้องสาวพร้อมกับกุญแจรถ ''สุขสันต์วันเกิดครับคนสวย''พร้อมกับยื่นกุญแจรถให้น้องสาวสุดที่รัก ฟอดดดด ''ขอบคุณค่ะพี่ชาย''ร่างเล็กดิ่งเข้าไปหอมแก้มพี่ชายฟอดใหญ่ก่อนจะรับกุญแจจากมือหนามา พรึ่บ!! ''ฝันอีกแล้วเหรอ...''เกวลินดีดตัวขึ้นจากเตียงนุ่ม เธอฝันแบบนี้อีกแล้วตั้งแต่กลับมาจากเขาใหญ่เธอมักจะฝันเห็นผู้ชายคนนั้น แต่ในความฝันภาพมันเบลอๆเลยทำให้ไม่เห็นหน้าเขาชัดเท่าไร... เธอมองดูรอบๆห้องไม่พบร่างใหญที่นอนกอดเธอเมื่อคืน ส่งสังจะอยู่ห้องทำงานมั้งช่วงนี้เควิลดูเครียดๆเพราะว่าอีกสองวันข้างหน้าจะมีการชกมวยแมตช์สำคัญ เกวลินปีนลงจากเตียงแล้วเดินเข้าไปในห้องนํ้าเพื่ออาบนํ้าชำระร่างกาย พอทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยเกวลินก็เดินลงมาข้างล่างและเดินเข้าไปในครัวเหมือนเช่นเคย เธอมักจะเข้าไปทำอาหารช่วยป้าบัวแม่บ้านของที่นี้อยู่เป็นประจำ ''อรุณสวัสดิ์ค่ะนายหญิง''สาวใช้สองคนที่ช่วยป้าบัวทำอาหารอยู่เอ่ยขึ้น ''ค่ะ...มาเดี๋ยวเกวช่วยหันผัก''เกวลินเดินเข้าไปหาป้าบัวที่กำลังล้างผักเตรียมมาหัน ''ไม่ต้องก็ได้นะคะนายหญิงเดี๋ยวพวกป้าทำเอง''หล่อนรู้สึกเกรงใจ เพราะนายหญิงตัวน้อยมักจะตื่นเช้าแล้วเข้ามาช่วยงานในครัวอยู่ประจำ ''ไม่เป็นไรค่ะเกวเต็มใจ''เกวลินช่วยทุกคนทำอาหารในครัวจนเสร็จแล้วก็กลับขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะลงมาทานอาหาร ''เป็นอะไรครับอาหารไม่อร่อยเหรอ?''เควิลถามคนตัวเล็กที่เอาแต่นั่งเขี่ยอาหารในจานอยู่ไม่ยอมทานสักที ''เปล่าค่ะ'' ''ถ้างั้นก็ทานเยอะๆสิ''ว่าพร้อมตักอาหารใส่จานคนตัวเล็ก ''ขอบคุณค่ะ...พี่วินค่ะ'' ''ว่าไงครับ'' ''ครอบครัวของหนูเป็นใครเหรอค่ะ''คำถามของหนูน้อยทำเอาเควิลถึงกับหยุดชะงัก ส่วนคนถามก็จ้องเขาอย่างไม่วางตา ''หนูถามทำไม''เขาเอ่ยถามด้วยนํ้าเสียงปกติ เพื่อไม่ให้คนตัวเล็กรู้ว่าตอนนี้เขากำลังจะร้อนรุ้มในใจเมื่อได้ยินคำถามของเธอ ''หนูอยากรู้ เพราะหลังเรากลับมาจากเขาใหญ่หนูก็ฝันเห็นผู้ชายคนหนึ่งตลอดเลย''คนตัวเล็กไม่รู้เลยว่าคำพูดของเธอทำให้คนฟังเดือดอยู่ไม่น้อย เควิลได้แต่คิดไปต่างๆนาๆว่าผู้ชายคนที่เธอฝันถึงเป็นใครเป็นคนรักของเธอหรือเปล่า?แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาไม่ยอมแน่เพราะเธอเป็นเมียเขาแล้วก็ต้องเป็นของเขาเพียงคนเดียวคนอื่นไม่มีสิทธิ์ที่จะแตะต้องตัวเธอ ''มันก็แค่ความฝันหนูอย่าใส่ใจเลย''เควิลพยายามครอบคุมอารมณ์ในเย็นลงเขาไม่อยากให้คนตัวเล็กต้องเห็นด้านมืดของเขาเวลาเขาโกรธหรือไม่พอใจออกมา ''แต่หนูว่ามันมี...คนคนนั้นต้องสำคัญกับหนูมากแน่เพราะความรู้สึกหนูมันบอกว่าอย่างนั้น''คนตัวเล็กก็ไม่วายหาเรื่องใส่ตัวเอง กรามแกร่งขบเข้าหากันแน่นจนนูนเป็นสัน เพล้ง!! เควิลวางช้อนซ้อมลงกระทบที่จานเสียงดังลั้นคนที่อยู่บริเวณนั้นสะดุ้งตกใจรวมถึงคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆด้วย เควิลจ้องมองคนตัวเล็กด้วยแววตาที่แข็งกร้านแบบไม่เคยมองมาก่อน จนทำให้คนที่ถูกมองใจเสีย ร่างหนาลุกออกจากโต๊ะอาหารขึ้นไปด้านบนโดยไม่พูดอะไร ปล่อยให้คนตัวเล็กนั่งหน้าเศร้าอยู่ที่โต๊ะอาหาร...เธอทำอะไรให้เขาพอใจเหรอ เธอได้แต่คิดใจใจแล้วมองคนที่เดินออกไปจากห้องอาหาร เธอก็แค่อยากรู้ว่าเธอเป็นใครมาจากไหนพ่อแม่ของเธอเป็นใครหน้าตาแบบไหนแล้วเธอมีพี่น้องหรือเปล่า?การที่จำอะไรไม่ได้มันเหมือนเราอยู่บนโลกนี้คนเดียวโดยไม่มีคนรู้จักใครสักคน=__= 2 วันต่อมา หลังจากวันนั้นที่โต๊ะอาหารเกวลินก็ไม่เจอเควิลอีกเลย คีย์บอกว่างานมันยุ่งเควิลเลยต้องไปเคลียร์เลยนอนที่ค่ายมวยเลยแต่ก็น่าจะบอกกันสักคำไม่ใช่หายไปเลยแบบนี้ แต่ก็มีอย่างหนึ่งที่เกวลินอดที่จะสงสัยไม่ได้คือความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเควิล เพราะคืนนั้นที่เขาใหญ่มันเป็นครั้งแรกของเธอซึ่งเธอกับเควินเป็นสามีภรรยากันแต่ทำไมพึ่งจะมีความสัมพันธ์แบบนั้นหลังจากที่เธอความจำเสื่อม แล้วทำไมก่อนหน้านั้นถึง ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัวเกวลินเลือกที่จะหยุดความคิดไว้เพียงแค่นั้น ........ ''ว่าไงเพื่อนรักไม่เจอกันซะนานสบายดีนะ''เพทายเดินเข้าไปเอ่ยถามอดีตเพื่อนรัก ''หึ...''เควิลไม่ตอบแต่ยกยิ้มที่มุมปากแล้วเดินเข้าไปในงานโดยไม่สนใจอดีตเพื่อนรัก เพทายมองหลังเควิลด้วยสายตาที่คับแค้นใจก่อนจะเดินเข้าไปที่งาน ''นี่ก็มาถึงยกสุดท้ายแล้วนะครับคู่เอกของวันนี้ดุเดือดมาเลย เพราะเป็นศึกระหว่างค่ายเพทายและเควิลศัตรูคู่อริในแมตช์นี้ดูสูสีมากเลยนะครับ''เสียงพิธีกรประกาศผ่านไมค์ ศึกครั้งนี้มันคือศึกแห่งศักดิ์ศรี ''ที่ฉันสั่งเรียบร้อยดีนะ''เพทายเอ่ยถามลูกน้องคนสนิท ''เรียบร้อยครับนาย'' ''ดีมาก มึงเตรียมรับความพ่ายแพ้ได้เลยไอ้เควิล'' ยกสุดท้ายเริ่มขึ้นอย่างดุเดือดระหว่างคนของเควิลและเพทาย พร้อมกับเสียงกองเชียร์ที่ดังสนั่น ชกได้สักพักดูเหมือนคนของเควิลเริ่มมีอาการแปลกๆเลยทำให้เสียท่าในกับคนของเพทายจนทำให้คนของเพทายชนะในแมตช์นี้ ''เสียใจด้วยนะเพื่อนรัก''เพทายเดินเข้าไปหาเควิลแล้วแสร้งเอ่ยแสดงความเสียใจ ''หึ...ถ้ามึงไม่ใช่วิธีสกปรกมึงก็ไม่มีวันชนะกูหรอก''เควิลว่าขึ้นอย่างรู้ทัน คนอย่างมันถ้าไม่เล่นนอกกติกามันไม่มีทางชนะคนอย่างเขาหรอก ''วิธีสกปรกเหรอว่ะ กูไม่รู้ว่ามึงพูดเรื่องอะไรนะ''เพทายก็แสร้งเหมือนไม่รู้อะไร ''ชนะแบบนี้มันหน้าภูมิใจตรงไหนว่ะ''เควิลถามออกไป ''อย่างน้อยก็หักหน้ามึงได้แล้วกัน''ว่าจบก็เดินออกไปแต่ก็ไม่ลืมเอ่ยทิ้งท้ายกับประโยคที่เควิลต้องยืนขบกรามแน่นด้วยความโมโห ''ระหว่างของรักมึงไว้ดีๆนะ''หันมาส่งยิ้มเย้ยให้ก่อนจะเดินออกไป ''นายครับ''คีย์เดินเข้ามาหาผู้เป็นนาย ''กลับ''เขาบอกเสียงเรียบ เควิลกลับมาที่คฤหาสน์ของตัวเองแต่ก็ยังขุกตัวอยู่แต่ในห้องทำงานแล้วก็ไม่มีใครกล้าที่จะเข้าไปหาความตายจากเขาเพราะทุกคนรู้ดีถ้าเควิลโกรธมันเป็นยังไง ''พี่คีย์กลับมาแล้วเหรอค่ะ''เกวลินที่เดินลงมาเห็นคีย์ยืนอยู่ด้านล่างเลยเอ่ยถามขึ้น ''ครับนายหญิง''คีย์ตอบอย่างสุภาพ ''แล้วพี่วินล่ะค่ะ''ถามพร้อมกับมองหาคนที่เธอเฝ้าคิดถึงแต่ก็ไม่เห็น เธอมีเรื่องอยากจะคุยกับเขาอยู่หลายเรื่องเลย ''อยู่ในห้องทำงานครับ''คีย์บอกออกไป ''เหรอค่ะถ้างั้นเกวไปหาพี่วินก่อนนะ''ว่าแล้วก็จะเดินไปยังห้องทำงานของเควิลแต่ถูกคีย์เรียกไว้ซะก่อน ''เดี๋ยวครับนายหญิง'' ''มีอะไรค่ะ''ถามกลับอย่างงงๆ ''ผมว่าปล่อยให้นายอยู่คนเดียวก่อนดีกว่าครับ''เขารู้ว่าเควิลอยู่ในอารมณ์ไหนเขาไม่อยากให้นายหญิงต้องเห็นเจ้านายในโหมดนั้น ''ทำไมล่ะค่ะ''เธอไม่เข้าใจ ''รอให้นายออกมาเองดีกว่าครับ''ถ้าเควิลออกมาจากห้องนั้นก็แสดงว่าอารมณ์เขาเย็นลงแล้ว ''แต่พี่วินยังไม่ทานอะไรเลยนะคะ เดี๋ยวเกวเอาเข้าไปให้ดีกว่า''ไม่รอให้คีย์ต้องพูดอะไรอีกเกวลินก็เข้าครัวไปเตรียมของว่างแล้วเอาไปให้เควิลในห้องทำงาน คีย์ได้แต่ภาวนาให้เจ้านายอารมณ์เย็นลงก่อนที่นายหญิงตัวน้อยจะเข้าไปหานะ ไม่อย่างนั้นแย่แน่ เขาไม่อยากจะคิดเลยจริงๆถ้าด้านมืดของผู้เป็นนายเผยให้นายหญิงตัวน้อยเห็นมันจะเป็นยังไง...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม