Ep.13[คำว่ารัก] (เพทาย-นานา) ย้อนเรื่องราวอ

1314 คำ

-นานา- "อ่า~"ฉันตื่นขึ้นมาในตอนบ่ายแก่ๆ แล้วทายหายไปไหน ฉันพยุงตัวลุกขึ้นนั่งแล้วก้มมองสภาพของตัวเอง เขาคงเป็นคนเปลี่ยนชุดให้ฉัน "อ่า เจ็บชมัด"แค่ขยับตัวเพียงนิดเดียว ช่วงล่างของฉันทำไมมันเจ็บแบบนี้ล่ะ ส่วนไอ้คนทำไม่รู่หายหัวไปไหน แอดดด~ "ตื่นแล้วเหรอ?"ฉันหันไปมองคนที่เปิดประตูเข้ามา เพทายดูในชุดใหม่คิดว่าน่าจะอาบนํ้าเปลี่ยนเสื้อผ้านานแล้ว เขาเดินเข้านั่งข้างๆฉันแล้วยกมือขึ้นลูบหัวของฉันอย่างอ่อนโยน มันทำให้ใจของฉันเต้นแรงอย่างบ้าคลั้ง "อืมใช่ แล้วทายตื่นนานแล้วเหรอ?"ฉันเอ่ยถามเขากลับ "นานแล้วล่ะ ป่ะไปทานข้าวกัน"ทายพูดพร้อมลุกยืนขึ้นเต็มความสูง "โอ้ย~"แค่เท้าถึงพื้นความเจ็บมันก็เล่นงานฉันทันที ทายรีบเข้ามาประคอง "เจ็บเหรอ ถ้างั้นนั่งรออยู่ตรงนี้เดี๋ยวยกเข้ามาให้"เขาบอกแล้วค่อยๆประคองฉันนั่งลง แล้วรีบออกไปยกกับข้าวมาให้ฉันด้านใน ไม่ถึงห้านาทีเขาก็เดินกลับมาพร้อมกับถาดอาหาร นํ้าแล้วก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม