“อาคริสรู้ได้ไงคะ อาคริสยังไม่ได้ลองชิมเลย”
“รู้สิ...อารู้ว่ามันจะต้องอร่อยและจะต้องเป็นแซนด์วิชที่อร่อยมากที่สุดในโลกเลยด้วย”
คำตอบนั้นทำให้ประกายตาของโซอี้วาวใสขึ้นมา เด็กน้อยพยักหน้า
“ก็ได้ค่ะ...ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวหนูจะเอาแซนด์วิชมาให้น้าเนเน่กับอาคริสลองชิม”
“โอเค...และถ้ามันอร่อยอย่างที่อาคริสว่าก็จะมีของรางวัลสำหรับเชฟระดับมิชลินสตาร์ด้วยนะจ๊ะ”
“อารายเหรอคะ?”
คริสไม่ตอบแต่จูงมือโซอี้กลับเข้าไปในบ้าน ป้าเจนนี่หันมาทางภิณไลย์ญาและพูดว่า
“คุณหนูโซอี้น่ารักมากเลยนะคะ ถ้าสนิทด้วยแล้วจะรู้ว่าเธอเป็นเด็กช่างพูดและมีไหวพริบดีมาก”
“ใช่ค่ะ...โซอี้น่ารักมาก”
“และคุณคริสก็ต้องรักเธอมาก ๆ ค่ะ” ป้าเจนนี่พูดและสบตากับภิณไลย์ญาซึ่งหญิงสาวเพิ่งฉุกนึกในใจว่าบางทีเรื่องสายสัมพันธ์ระหว่างคริสและโซอี้อาจไม่ได้มีแค่เธออีกคนก็ได้ที่รับรู้ ภิณไลย์ญาเดินตามแม่บ้านเข้าไปในห้องอาหาร ภายในนั้นเป็นห้องให
