“ใช่...ผมจะพูด...แต่...รายละเอียดมันเยอะมาก...นาทีเดียวคงไม่พอ”
“นิค...คุณแกล้งฉันอีกแล้วนะคะ”
“ไม่เลย” เขาลิ้มเลียกลีบปากนุ่มฉ่ำน้ำ เขายั่วเย้าเธอและตัวเขาเองก็เริ่มรู้สึกถึงความทรมานจากแรงขมวดรัดภายใน จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้แกล้ง เขากำลังจะ เอา จริง ภิณไลย์ญาทอดถอนใจ ใบหน้าหล่อเหลาของนิโคลัสชัดเจนอยู่ชิดใกล้แม้ทุกอย่างพร่าพรายใต้ละอองน้ำ เธอส่งเสียง
“นิค...ได้โปรด...อย่าให้มันเกิดขึ้นอีก”
“คุณคิดว่ามันจะไม่เกิดขึ้นหรือ...ในเมื่อมันเคยเกิดขึ้นมาแล้ว”
“ให้ฉันได้รู้เถอะค่ะ ว่าคุณอยากทำอะไร...ในสัญญาของเรา”
เธอถามด้วยเสียงพร่าแหบแต่นิโคลัสกลับจ้วงลิ้นเข้าไปในปากนุ่มแทนคำตอบ ปากของเขาปิดปากจิ้มลิ้มเอาไว้ ภิณไลย์ญาแทบขาดใจและใกล้สิ้นสุดความอดกลั้น เธอเก็บกลั้นความรู้สึกมาตลอด นับตั้งแต่คืนนั้น น่าอายเหลือเกินที่จู่ ๆ ก็เกิดแรงปรารถนาขึ้นภายในและไม่อาจดับมันลงได้ด้วยตัวเธอเอง เหมือนร่างกายขอ
