ตอนที่ 2
1019 คำ
“นิค...ฉันดีใจมากเลยนะคะที่คุณมาวันนี้”
ลลิลเอ่ยขึ้นขณะมือเรียวบางอยู่ในมือหนาหนักที่กอบกุมเอาไว้แน่น นิโคลัสบิดริมฝีปากเป็นรอยยิ้ม
“ผมต้องมาซีลาริมาร์ เมียของพีทเพื่อนผมคลอดลูกทั้งทีก็ต้องมาดูหลานเสียหน่อย เดี๋ยวจะหาว่าไม่รักกันจริง”
“ลิลดีใจที่สุดเลยนะคะ วันนี้เป็นวันดีมากจริง ๆ ที่มีคนสำคัญมาเยี่ยมลิลถึงสองคน...เอ...แต่ว่า...นิคคงรู้จักพี่เนเน่แล้วซีนะคะ ก็เธอเป็นพริตตี้ในงานมอเตอร์โชว์ที่คุณจัดเมื่อวันก่อนไงคะ”
หญิงสาวแนะนำและเมื่อเป็นเช่นนั้นภิณไลย์ญาก็จำต้องหันกลับมาประจันหน้ากับนิโคลัสที่เหลือบสายตามายังเธอ เขาแค่ยกมุมปากขึ้น ไม่เชิงว่าจะยิ้ม สำหรับพริตตี้สาวแล้วมันเหมือนว่าเขากำลังเหยียดหยามเธออย่างทุกครั้งที่พบกัน และถึงจะอึดอัดสักแค่ไหนเธอก็ต้องยิ้มให้ทั้งที่อยากจะเดินหนี
“สวัสดีค่ะ คุณนิโคลัส”
ภิณไลย์ญาเอ่ยขึ้นอย่างเสียมิได้ เธอก็แค่อยากให้สถานการณ์ตอนนี้ผ่านพ้นไปและรู้สึกว่าอยากให้เวลาอยู่ที่นี่สั้นลงกว่าตอนก่อนตั้งใจจะมา ทำไมต้องมาเจอเขาที่นี่ ผู้ชายคนนี้ที่ไม่เคยญาติดีกับเธอเลยสักหน หญิงสาวได้ยินเสียงของเขาดังในลำคอ
“อ้อ...รู้จักสิลาริมาร์ ใครบ้างที่จะไม่รู้จักพริตตี้สาว...แสนสวยรวยเสน่ห์ที่ทำเอาผู้ชายค่อนงานเก็บเอาไปฝันตาม ๆ กันอย่างเธอได้”
“พี่เนเน่สวยจริง ๆ นะคะ เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ สมแล้วล่ะค่ะกับการได้เป็นพริตตี้ในงานมอเตอร์โชว์ใหญ่ ๆ ดูซี...ทั้งที่งานโชว์ตัวเยอะมากแต่ก็ยังอุตส่าห์มาเยี่ยมลิล”
“พวกพริตตี้สวย ๆ ก็อย่างนี้ล่ะลาริมาร์ เขาเรียกว่ามีแรงดึงดูดทางการค้า หน้าตาขายได้ เป็นที่หมายตาของพวกผู้ชาย ถ้าเป็นสินค้าก็เรียกว่าทำราคาได้นั่นล่ะ”
“ขอบคุณนะคะที่ชม” ภิณไลย์ญาตอบกลับทั้งที่พยายามสะกดใจ เขากำลังดูถูกเธออย่างร้ายกาจหากแต่หญิงสาวกลับยกยิ้ม “มันก็แน่นอนอยู่แล้วค่ะคุณนิโคลัสที่ผู้หญิงยิ่งสวยก็ยิ่งดึงดูดใจ ใครบ้างล่ะคะที่ไม่ชอบของสวยงาม ใครบ้างล่ะคะที่ไม่อยากได้ แต่มันอยู่ที่ว่า...ใครจะจ่ายแพงกว่ากันเท่านั้น”
น้ำเสียงเจือความอวดดีและคางเรียวที่เชิดขึ้นเสมือนท้าทายกระตุกความรู้สึกของอีกฝ่ายอย่างรุนแรง นิโคลัสเหยียดปากออก มันเป็นความไม่ตั้งใจที่เขามาเจอเธอที่นี่ ชายหนุ่มไม่เคยลืมว่าภิณไลย์ญาร้ายกาจแค่ไหน เธอเป็นพริตตี้สาวสวยบาดใจระดับต้นของทุกงานมอเตอร์โชว์ที่ทำ คริสต์ น้องชายคนเดียวของเขาลุ่มหลงเจียนคลั่ง ดีว่าเขารู้ทันผู้หญิงพวกนี้ ผู้หญิงที่เห็นค่าของผู้ชายแค่น้ำเงิน พวกหล่อนไม่รู้จักคำว่าความรัก ดีแต่หว่านเสน่ห์ทำให้ชายหลง ดูไปเหมือนพวกกาฝากที่คอยสูบเลือดสูบเนื้อมหาเศรษฐีเท่านั้น
เขาจึงต้องขัดขวางไม่ให้น้องชายต้องถลำลึก ใช้สารพัดวิธีแยกทั้งสองออกห่างกันได้สำเร็จ นิโคลัสแกล้งส่งคนตามกดดันภิณไลย์ญาจนเธอยอมถอยห่างและคริสต์หมั้นกับผู้หญิงคนใหม่ แต่เขาไม่เคยไว้วางใจในเมื่อยังมีข่าวกระเซ็นกระสายว่าน้องชายของเขาพยายามกลับไปหาพริตตี้สาวอีกครั้ง นิโคลัสให้คนของเขาตามติดเธอทุกฝีก้าวกระทั่งได้รู้ว่าข่าวระหว่างเธอและคริสต์ที่ยังติดต่อกันอยู่นั้นเป็นเรื่องจริง และเขาจะยอมให้มันเป็นอย่างนั้นไม่ได้ เขาไม่มีวันยอมให้ผู้หญิงที่เอาตัวแลกเศษเงินของพวกเศรษฐีเข้ามาเกี่ยวข้องกับน้องชายคนเดียวอย่างเด็ดขาด นิโคลัสจับจ้องใบหน้าสวยที่ก็จ้องเขาตอบราวกับว่าเธอไม่มีวันยอมแพ้และดูเหมือนลลิลจะรู้สึกถึงบรรยากาศรอบตัวที่เริ่มจะอึดอัดจึงพูดขึ้นว่า
“เอ้อ...นิคคะ...พี่เนเน่...ลิลว่าเราไปทานของว่างกันที่ริมสระน้ำดีไหมคะ เดี๋ยวจะให้แม่บ้านจัดชุดน้ำชากับคุกกี้อร่อย ๆ มาทานกันดีกว่าไหมคะ”
เธอเชิญชวนแต่ไม่ทันที่ภิณไลย์ญาจะอ้าปากพูดก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขัดขึ้นเสียก่อน พริตตี้สาวรีบล้วงสมาร์ทโฟนออกจากกระเป๋าถือ เธอรับสายและเดินเลี่ยงไปอีกมุมของห้อง สีหน้าและแววตาบนหน้าสวยจัดฉายความตระหนกทำให้ลลิลรู้สึกสงสัย เธอเดินเข้าไปหารุ่นพี่สาวที่ยืนกุมโทรศัพท์ไว้แน่นโดยมีสายตาคมวับของนิโคลัสตามดูตลอดเวลา ดูเหมือนว่าจะเกิดปัญหาอะไรสักอย่างกับผู้หญิงที่เขาเกลียดชังเข้ากระดูก สักครู่เขาจึงได้ยินเสียงภิณไลย์ญาพูดกับลลิลว่า
“ลิล...พี่คงต้องรีบกลับก่อน ถ้ายังไงวันหลังพี่จะมาเยี่ยมลิลใหม่นะจ๊ะ ต้องขอโทษด้วยที่วันนี้พี่คงไม่ได้อยู่จิบชากับลิล”
“ค่ะ...เอ้อ...พี่เนเน่ทำใจดี ๆ ไว้นะคะ”
พริตตี้สาวยิ้มกับลลิลทั้งที่ใบหน้าเริ่มเผือดสีจนเป็นที่สังเกตของร่างสูงใหญ่ซึ่งยืนมองอยู่ไม่ห่าง ก่อนกลับหญิงสาวไม่ลืมที่จะเข้าไปชื่นชมความน่ารักของทารกหญิงตัวน้อยสมาชิกใหม่ของบ้านล็อคก่อนเดินกลับออกไปโดยไม่สนใจจะกล่าวลาใครอื่นนอกจากเจ้าของบ้าน ลลิลเดินกลับมาที่นิโคลัสอีกครั้งเขาจึงถามขึ้น
“มีอะไรหรือลาริมาร์ ท่าทางเพื่อนคุณรีบร้อนมากทีเดียว”
“เกิดเรื่องร้ายแรงขึ้นค่ะ พี่เนเน่ต้องรีบไปโรงพยาบาลตอนนี้ค่ะเพราะน้องชายประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์กะโหลกร้าวต้องผ่าตัดด่วน”
- ผู้เขียน
