ยามนี้หญิงสาวคล้ายสติล่องลอย ร่างระหงนุ่มนิ่มเริ่มอ่อนแรง ปราณเย็นเริ่มขับเคลื่อนแผ่ซ่านออกมา ถึงแม้ว่าพลังเทพปีศาจจะยังคงถูกปิดผนึกซ่อนเร้นเอาไว้อย่างดี ยิ่งถูกริมฝีปากอันทรงอำนาจดุดัน สอดแทรกปลายลิ้นร้อนลวกเปี่ยมพลังเข้ามา ตวัดซ้ายตวัดขวาอยู่ในโพรงปาก ยิ่งรู้สึกว่ายืนยากลำบากขึ้นทุกที ยังดีที่มีฝ่ามือรั้งเอว วงแขนโอบกระชับ มิใช่นั้น นางคงอ่อนระทวยร่วงลงพื้นไปแล้ว อา...ประเดี๋ยวก่อน! การกระทำเช่นนี้ของสามี มิใช่อยากเข้าหอกันหรอกหรือ? เมื่อคิดเช่นนั้น โทสะพลันบังเกิด ความไม่ยินยอมให้ อีกฝ่ายเรียกอนุกลับตำหนัก ทำให้โม๋เอ๋อร์เริ่มบิดตัวเบือนหน้าหนี นางไม่ยินดีให้สตรีนางใดได้กลับเข้ามาทั้งนั้น ตำหนักบูรพาและสามี ต้องเป็นของนางคนเดียว... สาวน้อยเริ่มดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขน ร่างอรชรอ้อนแอ้นเริ่มหลบเลี่ยงแผงอกหนา เรียวปากเริ่มดุนดันออกจากพันธนาการรัดรึงจากชายตรงหน้า ฝ่ามือน้อยๆ เอื้อมขึ