“สามีปล่อยภรรยานะ” หญิงสาวสะอื้นไห้บอกกล่าวเจ้าของคีบเหล็กร้อนผ่าวตรงฝ่ามืออย่างน่าสงสาร
เสียงทุ้มต่ำตอบกลับอย่างเผด็จการ “ไม่มีทาง”
“...”
โม๋เอ๋อร์จึงก้มหน้าร่ำไห้ต่อไปอย่างอับจำปัญญาในความผิดพลาดของตนในแบบที่ไม่เคยเป็นกับใคร หมิงเฉิงก็รุกฆาตต่อไปอย่างฮึกเหิมบนความสงสัยในแบบที่ไม่เคยเป็นกับใคร
ทั้งสองจึงยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมาอยู่หน้ารถม้า ในท่วงท่าหมิ่นเหม่ระหว่างสามีภรรยา
โดยฝ่ายสตรีกำลังก้มหน้าซับน้ำตาด้วยกิริยาร่ำไห้เยี่ยงคนขลาดเขลาราวกับถูกขืนใจมา
ส่วนฝ่ายบุรุษจับตรึงนางอย่างดุดัน หมายข่มเหงกันต่อหน้าธารกำนัลไม่มีผ่อนปรน
เกิดเป็นภาพสามีรังแกภรรยาชัดเจน
หยูเสวี่ยที่อดใจก้มหน้าเอาไว้ไม่ไหว จึงแอบเงยหน้ามองโม๋เอ๋อร์อย่างห่วงใย อยากจะพุ่งตัวไปขัดขวางเหลือเกิน แต่ก็ไม่อาจจะกระทำได้
ส่วนหมิงจินที่เงยหน้าอยู่ก่อนแล้วยังต้องขมวดคิ้วสงสัย ว่าพี่ชายกำลังเล่นสนุกอันใด เพราะเ
