ความเงียบงันยิ่งเงียบงัน หมิงเฉิงได้รู้สึกถึงความเงียบสงัดกระทั่งเข็มตกยังได้ยินชัดก็ครานี้
ทว่า โม๋เอ๋อร์ยังเฝ้าเอาใจหมิงเฉิงไม่ห่างไป หญิงสาวยังคงบีบนวดย้ำตรงโคนขาให้ชายหนุ่ม พร้อมหยอดหวานคืบคลานใกล้หัวใจเข้าไปทุกที
“สามีเปรียบดั่งท้องฟ้าอันมืดมิด ภรรยาเปรียบดั่งดวงดารายามราตรีอับแสง เคียงข้างกันไปไม่มีเบื่อ”
แม้ประโยคที่ถูกสอนสั่งจะผิดเพี้ยนไปบ้าง ว่าแท้จริงสามีเปรียบดั่งท้องฟ้าส่วนภรรยาเปรียบแค่เศษพสุธา แต่ก็ยังดีกว่าไม่นำมาใช้ให้ดูดี
โม๋เอ๋อร์ยังไม่หยุดอยู่เพียงแค่นี้
เมื่อนางยิ่งนวด เขาก็ยิ่งแข็ง???
…ตรงกล้ามเนื้อขา
นางจึงขยับปลายนิ้วเปลี่ยนเป็นกำปั้นน้อยๆ แล้วเลื่อนขึ้นทุบเบาๆ ที่แผงอกหนา คิดเพียงว่าเขาอาจเมื่อยตรงนี้ เพราะได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นถี่ๆ ดีไม่ดี อาจทะลุออกมา
“สามีอนุญาตภรรยาเถิด...”
หญิงสาวช้อนตาหวานฉ่ำพราวระยับขึ้นมองเขา พร้อมกะพริบตาเบาๆ ก่อนคลี่รอยยิ้มล
