CHAPTER 13 ศัตรูหัวใจ
“แล้วแกก็เลยทิ้งให้เขานอนเดี้ยงอยู่ที่ห้องคนเดียวเนี่ยนะ?”
ยัยแพนถามเสียงเข้ม หลังจากที่ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง รวมถึงเรื่องสร้อยของชายชุดดำที่ฉันเก็บได้ และข้อสันนิษฐานที่ว่าคนๆ นั้นอาจจะเป็นดราก้อนด้วย
“ก็เรื่องนี้มันสำคัญกว่าเยอะเลยนี่! แล้วแกคิดว่าไง แกว่าใช้อีตาดราก้อนบ้าเลือดนั่นหรือเปล่า”
ยัยแพนเงียบใช้ความคิด ฉันมองเลยไปที่พี่ฟาที่ยังหลับสนิทเหมือนเดิม แต่ว่าตามร่างกายไม่มีรอยแผลหรือรอยฟกช้ำใดๆแล้ว ที่เฝ้ารออยู่ทุกวันนี้ก็คือปาฎิหาริย์ ปาฏิหาริย์ที่จะทำให้พี่ฟาฟื้นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง…
“แกลืมอะไรไปอย่างหนึ่งหรือเปล่าซอล”
“ลืม? ลืมอะไร?”
สีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกของยัยแพนทำให้ใจฉันแป้วแบบสุดๆ ยัยแพนนิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะดึงสร้อยในมือฉันไปถือไว้แล้วชูขึ้นตรงหน้า ใช้มืออีกข้างจับไปที่จี้รูปมังกร
“แกบอกเองไม่ใช่เหรอว่าจี้อันนี้นอกจากจะเหมือนมังกรแล้ว ยังเ
