2
1079 คำ
“คุณพินต้า คุณตุลย์มาถึงหน้าบ้านแล้วค่ะ” แม่บ้านชาวพม่าตัวเล็ก วิ่งไวปานม้าแข่งเข้ามารายงานไม่ชัดถ้อยไม่ชัดคำ
“มาถึงแล้วก็รีบออกไปเปิดประตูสิ! ชักช้าอยู่ได้!” พินต้าตวาดขณะเช็ดตัวให้ลูกสาว แสดงนิสัยเจ้าอารมณ์
“ค่ะๆ” ส้มรับคำสั่ง ก้มหน้าก้มตาทำตามคำสั่งลูกสาวเจ้าของบ้านที่นานๆ จะกลับมาค้างที่นี่
คุณหนูพินนี่ไม่สบาย ร้องไห้หาปาป๊า คุณพินต้าไม่โทรบอกสามีกลับโทรอ้อนผู้ชายอีกคน ส้มยอมใจในความแรด ข้อดีของการดูละครหลังข่าวบ่อย รู้ว่านางร้ายชอบใช้ทริคนี้ ถึงได้จงใจพาลูกสาวมานอนบ้านพ่อแม่
ม้าแข่งประจำบ้านวิ่งตากลมออกไปเปิดประตูรั้ว ก่อนปิดและวิ่งไล่ตามท้ายรถ มาต้อนรับแฟนเก่าคุณพินต้า ที่ลงจากรถด้วยหน้าตาท่าทางร้อนใจ ราวกับว่าคนที่ป่วยคือลูกเมียตัวเอง
“พินนี่เป็นยังไงบ้าง”
“คุณหนูพินนี่ไม่สบาย ละเมอเรียกหาคุณพสุ”
“บ้านทำไมถึงเงียบนัก พ่อแม่พินต้าไม่มีใครอยู่เลยเหรอ”
จงใจตัดบทแม่บ้านที่พูดชื่อสามีแฟนเก่า
“คุณนายกับคุณผู้ชายไปต่างประเทศ ยังไม่กลับค่ะ”
“พินต้าดูแลลูกคนเดียวงั้นเหรอ”
“ก็คุณพินต้าไม่ยอมโทรบอกคุณพสุ ว่าคุณหนูพินนี่ไม่สบาย”
ส้มใส่ไฟไม่หยุด ราวกับแฟนเก่าคุณพินต้าอ่านความคิดออก ถึงได้ตวัดสายตาดุมาทางนี้ แม่บ้านก้มหลบ มือเหยียดไปด้านหน้า นำทางตนุภัทรไปหาคุณพินต้า
“ตุลย์” พินต้าลงจากเตียงมาจับมือแฟนเก่า
“พินนี่เป็นยังไงบ้าง ติดไข้มาจากไหน ทำไมไม่พาไปหาหมอ” ตนุภัทรดึงมือออก เข้าไปวัดไข้หนูพินนี่ด้วยฝ่ามือ
อุ๊ย ตลกจัง แม่บ้านมีอารมณ์ร่วม
“ส้ม ไปนอน ดึกแล้ว เธอไม่ง่วงหรือยังไง”
อ้าว เมื่อกี้ทุบประตูห้องนอนโครมๆ เรียกส้มมาใช้งาน
“ไปสิ!” พินต้าตะเบ็งเสียง
“แม่บ้านคนนี้แย่มาก ชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องเจ้านาย”
พินต้าเข้ามานั่งบนเตียงข้างๆ ตนุภัทร เขาแตะหน้าผากเด็กหญิงตัวน้อยที่พยายามจะพลิกตัวหนี
“พินนี่ อย่าทำแบบนี้”
ลูกป่วย แทนที่พินต้าจะพาลูกไปหาหมอหรือโอ๋เอาใจ กลับดุลูกสาว หนูพินนี่งอแงหนักกว่าเดิม
“มัวรออะไร ทำไมไม่พาพินนี่ไปโรงพยาบาล”
“ตุลย์ก็รู้ พินต้าขับรถไม่เป็น” หญิงสาวตอบเสียงอ้อน
“พินต้าอยู่บ้านคนเดียว คุณพ่อคุณแม่ไปต่างประเทศ”
“คนรถก็มีไม่ใช่เหรอ เรียกใช้งานน่าจะส่งพินนี่ถึงโรงพยาบาลเร็วกว่ารอตุลย์ พสุอีกล่ะ ทำไมไม่มาดูแลลูก”
ตนุภัทรไม่เห็นด้วยกับการที่พินต้าเอาความเจ็บป่วยของลูก ใช้เป็นเครื่องมือดึงเขามาหากลางดึก
“พสุจะสนใจอะไร วันๆ ไม่ทำงานก็กกผู้หญิงอื่น”
“พินต้าโทรบอกเขาแล้วเหรอ”
“บอกแล้วค่ะ” ตอบไม่เต็มเสียง
“พินต้าทำไม่ถูก น่าจะโทรบอกพสุมากกว่าตุลย์”
“หมายความว่าตุลย์จะไม่ช่วยพินต้าใช่ไหม”
“ตุลย์แค่อยากให้พินต้าเรียงลำดับความสำคัญ”
“พอพินต้นเลือกพสุ ตุลย์ก็โกรธพินต้า พินต้าเลือกตุลย์ ตุลย์ก็ดุพินต้าอีก ตุลย์อยากให้พินต้าทำยังไง ถึงจะตรงใจตุลย์”
“พินต้าก็ได้ยิน พินนี่เรียกหาปาป๊าตลอดเวลา”
“ปาป๊าที่มั่วผู้หญิงไม่เลือก นอกใจแม่พินนี่ทุกวัน พินนี่ยังจะอยากได้อยู่ไหม แต่พินต้าไม่เอาแล้วตุลย์ พินต้าอยากเลิกกับเขา” ส่งสายตาออดอ้อน ต้องการมั่นใจว่าเขายังต้องการหล่อน
“พ่อแม่พินต้าไม่มีทางยอม รวมถึงพ่อแม่ตุลย์ด้วย”
“พินต้าไม่สนใจ พินต้าไม่อยากอดทนแล้วตุลย์ พินต้าคิดถึงตุลย์ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม พินต้าสัญญา พินต้าจะไม่นอกใจตุลย์ พินต้าจะอยู่กับตุลย์ตลอดไป”
เอียงองศากรอบหน้าหมายจะจูบ แต่เพียงแค่ริมฝีปากหล่อนแตะที่ปากหยัก ตนุภัทรกลับเบือนหน้าหนี
“ลืมไปแล้วเหรอ พินต้ากับตุลย์แต่งงานแล้วทั้งคู่”
“พินต้าจะหย่า” พินต้ากอดเอวตนุภัทร กักขังเขาไว้
“ตุลย์ล่ะ จะหย่ากับผู้หญิงคนนั้นได้ไหม”
“พินต้า พินนี่โตแล้วนะ”
ตนุภัทรเว้นระยะห่าง ไม่ให้ลูกสาวพินต้าแอบมอง
“พินนี่ยังเล็ก ไม่รู้เรื่องหรอก ตุลย์จะสนใจทำไม หรือที่ตุลย์ปฏิเสธพินต้า เพราะตุลย์รักผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว!”
เมียตนุภัทรสวยไม่ใช่ย่อย หล่อนไม่ยอม ถ้าตนุภัทรเปลี่ยนใจไปรักเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย
“พินต้า พินนี่ไม่สบาย ไม่ใช่เวลามาคุยเรื่องอื่น”
“ตุลย์ก็ตอบมาสิ ว่ายังรักพินต้าอยู่ไหม”
“พินต้า” ตนุภัทรเหนื่อยจะพูด พินนี่ไม่สบายนอนร้องไห้แงๆ คนเป็นแม่ควรเอาใจใส่พาลูกไปหาหมอไม่ใช่เหรอ
“พินต้าไม่ยอมหรอกนะ ตุลย์อย่าบังคับให้พินต้าร้าย”
ตนุภัทรเริ่มจะไม่อยากคุยด้วย อุ้มเด็กหญิง แต่หนูพินนี่ไม่ยอมให้เขาแตะตัว งอแง ยื่นแขนสองข้างจะแม่กอด
พินต้าไม่สนใจลูกสาว เอาแต่จ้องหน้าเขา
“พินต้าเพิ่งนึกบางอย่างได้”
“อะไรอีก” จ้องตา ควบคุมเสียงไม่ให้รำคาญ
“คืนก่อนพินต้าแต่งงาน เรายังมีอะไรกันอยู่เลย”
“พินต้าอยากพูดอะไร”
“ตุลย์ไม่เคยใช้ถุงยางกับพินต้า ถ้าพินต้าท้องตั้งแต่คืนนั้นล่ะ”
“อย่าคิดเองเออเองได้ไหม”
“พินต้าไม่ได้คิดเอง พินนี่อาจจะเป็นลูกของตุลย์ก็ได้”
“อย่าพูดให้ตุลย์ขยะแขยงความนอนกับผู้ชายไม่เลือกหน้าของพินต้าหน่อยเลย พินต้าแต่งงานกับพสุกี่ปี ก่อนแต่งงานนอกใจตุลย์ไปนอนกับมันกี่ครั้ง ตอนนั้นพินต้าอยากจับมันแทบแย่ ไม่เชื่อหรอกว่าจะไม่ให้มันเอาสด!”
“ตุลย์!” พินต้าโกรธที่โดนดูถูก
“คนอย่างตุลย์ ถ้าคิดจะกลับมาหาพินต้า ต่อให้พินต้ามีลูกติดกี่คน ตุลย์ก็ไม่สนใจ แต่พินต้าอย่าพูดเหมือนจะบังคับให้ตุลย์กลับมา มันน่าสมเพช! พินนี่ไม่ยอมให้ตุลย์อุ้ม ถ้าพินต้าอยากให้ตุลย์พาไปโรงพยาบาลก็อุ้มพินนี่ตามมา” สายตาตนุภัทรเคยมองพินต้าด้วยความรัก เวลานี้กลับเต็มไปด้วยความรำคาญ พินต้าน้อยใจ จำยอมอุ้มลูกสาวตามไป
- ผู้เขียน
