ตอนที่ 8
“อาจะทำแบบนี้ไม่ได้ หนูเจ็บอยู่นะปัดโธ่!” เราพูด อยากจะถอยหนีแต่ก็เจ็บแผล แงงงง ตายแหง๋แก๋
“เอ็งทำผิด ก็ต้องโดนลงโทษ” ร่างสูงเดินไปหยิบไม้เรียวพร้อมตีที่มือตัวเองเบาๆ เป็นการขู่ เขาเดินเข้ามาเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ตรงหน้าเรา “หึหึ”
“แง อย่าทำหนูเลย~ แค่นี้หนูก็เจ็บมากพอแล้วอะ!”
เพี๊ยะ!
“โอะ!” อาชิดใช้มือเปล่าตีหน้าผากเราเบาๆ ก่อนที่จะโยนไม้เรียวทิ้ง “เจ็บนะ!”
“สมน้ำหน้า แล้วจำไว้เป็นบนเรียน คราวหลังก็หัดเตือนน้องบ้าง เข้าใจไหม? โชคดีแค่ไหนที่มันไม่เป็นไรมาก” เขาพูดมือหนาลูบหน้าผากเราเบาๆ “อีกไม่นานเอ็งก็คงจะต้องแต่งงานออกบ้านออกเรือน อย่าทำให้ข้าเป็นห่วงได้ไหมห๊ะ!”
“......”
“ข้าไปละ” ว่าจบเขาก็เดินจากไป เราไม่ลืมตะโกนตามหลังเขาไปว่า
“ขอบคุณนะคะ!”
“เออไม่เป็นไรหรอก!” เขาตะโกนตอบกลับ พร้อมโบกมือให้เราและเดินจากไป
อะไรของเขา....
✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️
วันต่อมา
เราเจ็บที่
