9.รางวัล
1289 คำ
“เลดี้โนแอลแห่งรันเดน ข้าได้ยินมาว่าเจ้ามีความสามารถในแวดวงชนชั้นสูงมากพอสมควร เพราะอย่างนั้นข้าจึงเรียกเจ้าเข้าพบเป็นการส่วนตัว..”
โนแอลที่ยังไม่สร่างเมาดี ทำได้แค่ยกชายกระโปรงขึ้นพร้อมกับย่อตัวลงเพื่อทำความเคารพองค์ราชาแห่งนอลข่าน ในตอนที่เธอเป็นเด็กสิ่งที่ทำให้โนแอลเชื่อมั่นว่าวิธีการคัดเลือกองค์ราชานั่นคือการเลือกที่หน้าตา เพราะในยามนั้น ในสายตาของโนแอล องค์ราชาของนอลข่านช่างมีพระพักตร์ที่หล่อเหลาสมชายชาตรี พระองค์ทรงเป็นแบบอย่างของการนิยามคำว่าสมบูรณ์แบบ ความหล่อเหลาที่เกินกว่ามนุษย์ไหนจะความเก่งกาจในการต่อสู้ ความเฉลียวฉลาดด้านการปกครองและพละกำลังที่มากมายในเรื่องบนเตียง องค์ชายกว่ายี่สิบพระองค์ที่เกิดมาจากพระมารดาคนละคน เธอแอบชื่นชมนะที่พระองค์ไม่ต้องการให้ความหล่อเหลาของพระองค์สูญหายไป และเพราะอย่างนั้นพระองค์ถึงได้ขยันขันแข็งในการมีทายาทมากเหลือเกิน
เธอกรีดร้องในใจทุกครั้งที่มองเห็นพระพักตร์นั้นจากที่ไกลๆ ถึงแม้ว่าในยามนี้องค์ราชาคีนแนนจะมีพระชนม์48ชันษาแล้วก็ตามที แต่ทว่าใบหน้านั้นก็ยังคง..หล่อเหลาที่สุดในสายตาของโนแอล
อาจจะเพราะนั่นคือรักแรกรึเปล่านะ เธอถึงได้จดจำอย่างฝังใจกับใบหน้านั้น..และไม่อาจชายตามองบุรุษผู้อื่นได้อีกเลย
“หม่อมฉันเก่งกาจในหลายๆ เรื่อง และไม่มั่นใจว่าฝ่าบาททรงชมเชยความเก่งกาจของหม่อมฉันในเรื่องใดกันเล่าเพคะ”
เสียงหัวเราะขององค์ราชาคีนแนนดังขึ้นมาด้วยความรู้สึกเอ็นดู
“ข้าทราบมาว่าเมื่อวาน เจ้าและเลดี้ไกอาเข้ากันได้ดีเลยนี่..นางคือสตรีที่แข็งกร้าวไปหน่อย แต่ถึงอย่างนั้นนางก็เฉลียวฉลาดและแตกต่างจากข่าวลือ ข้าต้องการให้นางมาเป็นพระชายาของเคียน และข้ารู้ว่าเจ้าสามารถทำได้”
ทำได้อะไรกัน องค์รัชทายาทไม่เคยโผล่หัวออกมาจากพระราชวังของพระองค์เลย แล้วเธอจะสร้างพรหมลิขิตให้ไกอาได้ยังไง
“หม่อมฉันช่วยฝ่าบาทไม่ได้หรอกเพคะ กับองค์รัชทายาทที่ไม่ชื่นชอบการเข้าสังคม หม่อมฉันจนปัญญาที่จะทำให้ทั้งสองคนได้พบเจอและพูดคุยกัน..”
คีนแนนดีดนิ้วเสียงดัง
“ข้าจะจัดงานเลี้ยงในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้า เป็นงานเลี้ยงในพระราชวัง และข้าอยากให้เจ้ามาเป็นผู้ดูแลการจัดงาน เจ้าทำได้ดีอยู่แล้วนี่โนแอล..”
ข้อเสนอนั้นไม่เลวเลย หากว่าเธอเป็นผู้จัดงานเลี้ยงในพระราชวังชื่อเสียงของเธอก็จะโด่งดังมากขึ้น อีกทั้งองค์รัชทายาทและไกอา มันมีบางอย่างบอกกับเธอว่าทั้งสองคนแม่ง ..โคตรจะเหมาะสมกันเลย คนหนึ่งวิ่งตามหารักแท้ ส่วนอีกคนเก็บตัวอยู่แต่ในพระราชวังทำไมก็ไม่รู้ ความแตกต่างของทั้งสองคนมันอาจจะเกิดมาเพื่อกันและกันก็ได้..
“แล้วรางวัลของหม่อมฉันเล่าเพคะ..หม่อมฉันจะได้อะไรจากการเป็นแม่สื่อในครั้งนี้”
องค์ราชาคีนแนนเดินเข้ามาหาโนแอล
“เงิน..มากเท่าที่เจ้าอยากได้”
โนแอลส่งเสียงร้องเหอะออกมาเบาๆ
“เรื่องเงินหม่อมฉันมีเยอะมากมายจนใช้ไม่ทันแล้วเพคะ หม่อมฉันอยากจะได้อย่างอื่นที่ล้ำค่ามากกว่าเงินทองหรือว่าของมีค่า..”
เธอช้อนสายตามองหน้าของเขา เรื่องตลกร้ายที่สุดในชีวิตโนแอลคือเธอจัดงานเลี้ยงมามากมายแต่เธอไม่เคยนอนกับใครเลย เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตัวเองถึงทำใจนอนกับคนอื่นไม่ได้ เพราะอย่างนั้นในเวลาที่โนแอลมองเห็นไกอา มันถึงได้รู้สึกราวกับว่าเธอกำลังมองเห็นตัวเองอยู่เลย แต่แตกต่างกันตรงที่เธอมีคนที่รักอยู่แล้วแต่ไกอายังไม่มี
คีนแนนยกมือขึ้นมา ปลายนิ้วของเขาไล้ไปตามกรอบหน้าที่แสนงดงามของโนแอล
“เช่นนั้นสิ่งใดกันที่ล้ำค่ายิ่งกว่าเงินทอง..สิ่งใดกันที่เจ้าต้องการ”
โอกาสอยู่เพียงเอื้อมมือเท่านั้นและโนแอลตั้งใจเอาไว้แล้วว่าเธอจะยื่นมือออกไปคว้ามันมาถือครองเอาไว้
“ฝ่าบาทไงเพคะ พระองค์นั้นล้ำค่ามากกว่าเงินทองมากมาย หม่อมฉันต้องการพระองค์..หนึ่งค่ำคืนที่ หากว่าพระองค์จะทรงเมตตา”
มันแตกต่างตรงที่สตรีเบื้องหน้าของเขาร่ำร้องขอค่ำคืนที่แสนหวานหนึ่งคืนแทนที่จะเป็นตำแหน่งพระสนม
“เจ้าต้องการจะมาเป็นสนมคนที่สามร้อยหนึ่งของข้าอย่างนั้นหรือ..”
โนแอลแย้มยิ้มออกมา
“ไม่เพคะ หม่อมฉันไม่ได้ต้องการเป็นพระสนม หม่อมฉันต้องการแค่การร่วมหลับนอนกับพระองค์เท่านั้น..”
เรื่องราวที่ติดค้างในใจของเธอจะต้องจางหาย เพราะโนแอลคิดว่าหากเธอได้ร่วมหลับนอนกับเขา ในบางทีเธออาจจะสามารถนอนกับบุรุษผู้อื่นได้แบบที่ไม่ต้องมาทนรู้สึกผิดกับตัวเอง
มุมปากของคีนแนนยกสูงขึ้นมา เขามองใบหน้าของสตรีรุ่นลูกที่กำลังร้องขอการมีค่ำคืนที่งดงามกับเขาด้วยแววตาที่แน่วแน่มากพอสมควร นางจริงจังเหมือนกับว่าจะยกทัพไปออกศึกและเขา..ชื่นชอบแววตาเช่นนั้นของนางมากพอสมควร จนอยากจะพระราชทานค่ำคืนที่นางร้องขอให้ตั้งแต่วันนี้เลย
“ได้สิ ข้ารับปาก เมื่อใดก็ตามที่เคียนและไกอารักกัน ข้าจะส่งมอบสิ่งที่เจ้าต้องการให้ โดยการเรียกเจ้ามาที่นี่”
“ไม่ใช่ที่นี่ค่ะ..ข้าจะส่งจดหมายมานัดสถานที่กับฝ่าบาทเอง เพราะอย่างนั้นรอจนกว่าจะถึงวันนั้นได้เลยเพคะ”
ไกอาอ้าปากค้างเล็กน้อยเมื่อเธอได้ฟังเรื่องราวมากมายที่โนแอลเล่าออกมา บอกตามตรงว่าเธอไม่คิดว่าองค์ราชาจะอยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้ และเธอไม่รู้มาก่อนเลยว่าโนแอลชอบองค์ราชาที่อายุมากกว่านางยี่สิบกว่าปี
“ที่ข้าเล่าเพราะว่าข้าไม่อยากจะหลอกใช้เจ้าและองค์รัชทายาทเป็นคนดีมากจริงๆ พระองค์แตกต่างจากพระบิดาอย่างสิ้นเชิง..”
และอีกเรื่องที่ทำให้ไกอารู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังพบเจอสตรีดีๆ เข้าให้แล้วคือโนแอลที่เล่าเรื่องพวกนั้นให้เธอฟังด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
“ข้าไม่ได้โกรธเจ้าเลย ให้ตายเถอะดูจากความอึดอัดในใจของเจ้าแล้ว ข้าอยากจะวิ่งไปหาองค์รัชทายาทแล้วบังคับให้เขารักข้าเพื่อที่เจ้าจะได้..บรรลุเป้าหมายของตัวเอง”
ดูสิ..ก็ไกอาแสนดีมากขนาดนี้คิดถูกจริงๆ ที่บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้นางฟัง
“เจ้าอาจจะคิดว่าข้าแปลกใช่ไหมไกอา”
ไกอายื่นมือไปจับมือของโนแอลเอาไว้
“ไม่เลย ความรักมันไม่เกี่ยวข้องกับอายุสักหน่อย อีกทั้ง..โนแอลข้าอยากให้เจ้าคิดดีๆ ว่าในตอนนี้เจ้ายังรักองค์ราชาอยู่ไหม เจ้าอาจจะแค่หลงรักพระองค์ในตอนที่เจ้าเริ่มเป็นสาว ด้วยความรู้สึกแบบเหมือนรักแรกพบอะไรแบบนั้น แต่โนแอลชีวิตมันต้องเดินต่อและ..เจ้าต้องทบทวนความรู้สึกของตัวเองให้ดีนะ”
- ผู้เขียน
