ผ่านมาสองวันแล้วนับตั้งแต่น้ำในคลองผิดปกติทำให้สายชลไม่สามารถลงคลองได้ พรายสาวอาศัยอยู่กับเพลิงโดยได้รับความช่วยเหลือจากเขา แม้ในใจอยากอยู่ที่นี่ตลอดไปแต่ในเมื่อเจ้าของที่ไม่เคยเอ่ยปากพรายสาวก็ไม่อยากร้องขอ อีกทั้งหลายวันที่ผ่านมาในสายตาของสายชลแล้วเพลิงชอบทำท่าเหมือนหงุดหงิดและรำคาญเธอ
“เมื่อไหร่จะกลับมานะ” เสียงหวานพึมพำขณะนั่งรอเพลิงอยู่แคร่หน้ากระท่อม หลังมื้อเที่ยงวันนี้เพลิงบอกเธอว่าเขาจะออกไปทำธุระนอกหมู่บ้าน และจะกลับมาอีกครั้งตอนเย็น ก่อนไปเขาบอกเธอว่าน้ำในคลองเป็นปกติแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นสัญญาณบอกให้เธอไปจากที่นี่หรือเปล่า
ดวงตากลมสวยจ้องมองลำคลองที่ทอดยาวออกไปไกล ในใจหวังอยากเห็นเพลิงพายเรือกลับมาทางนี้ แต่มืดค่ำแล้วก็ไม่มีวี่แววของคนที่เธอรอ ร่างน้อยนั่งห้อยขาอยู่ท่าน้ำเป็นเวลานาน กระทั่งร่างกายเริ่มแย่ลงก็ตัดสินใจว่าต้องไปจากที่นี่
“สายชลไปแล้วนะคะ” ว่าจบก็ถอดเสื้อม่อฮ่อมตัวโค
