มนัสสลัดเรื่องราวเก่าๆพร้อมรอยยิ้ม แล้วจัดการกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอย่างขัดไม่ได้ เขาตรงไปยังหญิงสาว ที่น่าเห็นใจในตอนนี้ โดยหล่อนกำลังวาดลวดลายอยู่กลางฟลอร์ เหมือนประชดตัวเอง อย่างไรอย่างนั้น!
“ขอโทษนะครับ” มนัสก้มหน้าลงกล่าวกระซิบ กับเจ้าของใบหน้า ที่แนบซบบนอกแกร่งของชายอีกคน ในจังหวะเพลงช้า ไม่แน่ใจว่าสาวสวยที่ยอมให้ผู้ชายกอดอย่างง่ายดาย จะรู้จักกันหรือเปล่า หากแต่ชายผู้นั้นทำหน้าปูเลี่ยน จึงรู้ได้เลยว่า ทั้งสองไม่เคยรู้จักกัน!
“อืออ อาราย” น้ำเสียงยานคางถาม พร้อมกับยกมือป้องปัดอย่างรำคาญ
อีกครั้ง ที่เขาพบหล่อน ในฐานะคู่ควงเฮริค หากครั้งนี้สภาพแตกต่างกันอย่างฟ้ากับเหว แน่ละ... เป็นใคร ก็ต้องเมาให้หายช้ำใจ เมื่อรู้ตัวว่าเป็นได้แค่คนคั่นเวลา
แต่ไม่เข้าใจว่าทำไม มาเมามายเอาวันนี้และที่นี้ด้วย หรือจะเป็นเพราะเหตุผลอื่น คออ่อน? ... เถอะ!
แต่จะด้วยเหตุผลอะไรก็ แล้วแต่ เวล
