"กรี้ดด คุณดาว" อยู่ๆ อลินก็เด้งตัวขึ้นจากที่นอนและส่งเสียงกรี้ดออกมา รีบควานหาโทรศัพท์ที่จะวางไว้ที่หัวเตียงแต่หาไม่เจอ คนที่นอนอยู่บนโซฟาตัวเล็กในห้องนอนสะดุ้งตื่นเพราะเสียงสิบแปดหลอด เห็นท่าทางคนบนเตียงจึงคว้ามันออกมาจากกระเป๋าข้างกายตัวเอง อลินเมาเละเทะทิ้งทุกอย่าง เมธาวีต้องคอยตามเก็บและลืมไปว่าต้องวางมันไว้ที่เดิม
"อ้ะ! " เดินมายื่นให้ด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
"เห้ย! มาอยู่นี่ได้ไง" เอ่ยถามออกมาแทนที่จะหยิบสิ่งที่ต้องการจากมือเด็กสาว ไม่คิดว่าคนที่ไม่เจอกันเกือบเดือนจะมาอยู่ในห้องเธอ
"รับไปสิ" ขี้เกียจจะอธิบายเพราะอลินยังคงนั่งนิ่งสายตามีแต่คำถาม จึงคว้าแขนคนขี้เมามาและวางโทรศัพท์ใส่มือให้ แล้วเดินออกจากห้องไป
"เมื่อคืนเธอนอนที่นี่เหรอ" หลังจากโทรหาพิมพ์ดาวเรียบร้อยแล้วก็รีบเดินเข้าห้องน้ำ เมื่อเห็นสภาพเครื่องสำอางจากเมื่อคืนเละเทะไปหมดก็แทบอยากจะกรี้ดออกมาแต่ก็ต้องสะกดกลั้นเอาไว้
"ห
