"ไปไหนมาคะ" คนที่นอนเพิ่งตื่นอยู่บนเตียงเอ่ยถามขึ้นมาเมื่อคนพี่เพิ่งเปิดประตูเข้าห้องมาในยามเช้า
"ใส่บาตรค่ะ"
"ว้าว แถวนี้มีวัดด้วยเหรอ" แสร้งทำเป็นร่าเริง
"มีค่ะ แต่พระท่านมาทางเรือ"
"โห จริงเหรอ ทำไมไม่เรียกพิณบ้าง"
"นอนพักเถอะค่ะ ไม่เข้าใจเลยแค่อยากจะเอาใจคนในชุมชนทำไมต้องไปดื่มเหล้าเมามายแบบนั้น มันไม่ใช่ทางออก" พิมพ์ดาวยืนกอดอกบ่นออกมาอย่างหัวเสีย
"ไม่เห็นเป็นไรเลย ตอนพิณมีงานเลี้ยงกลางคืนก็ดื่มแต่แค่เป็นเหล้าแพงไม่ใช่เหล้ายาดองแบบนี้"
"ไม่ใช่ประเด็นค่ะ แค่อยากจะบอกว่าที่นี่ไม่เหมือนที่ที่คุณคุ้นเคย ทำไมไม่ห่วงตัวเองบ้างคะ" หากเป็นในเมืองเธอจะเมาแค่ไหนก็มีลูกน้องมากมายคอยดูแลคอยอำนวยความสะดวกและปลอดภัยต่างจากที่นี่ พวกเธอมากันแค่สองคนและอะไรๆ ก็ไม่ได้สะดวกสบายนัก
"ก็มีพี่คอยห่วงแล้วไง" พูดออกมาอย่างเอาแต่ใจไม่รู้ร้อนรู้หนาว
"คุณคงเข้าข้างตัวเองเกินไปค่ะ และฉันจะกลับแล้ว ยังไง
