...เมฆคินทร์มองอดีตคนรักด้วยความโหยหา ความคิดถึง ตัณหาที่ยากจะลบล้าง เขาคิดถึงเธอ พิมรภัสคือผู้หญิงที่เขารัก ทว่าตนแต่งงานแล้ว
“พิม...” ฝ่ามือหนาค่อย ๆ ดันไหล่ของเธอออกเบา ๆ ชายหนุ่มสบตาหยาดเยิ้มของเธอ
“พิมคิดถึงเมฆค่ะ” เธอติดเซ็กซ์ แค่จินตนาการถึงหุ่นล่ำบึกของเขาน้ำลายมันก็สอแล้ว
“ไว้ให้ทุกอย่างเรียบร้อยก่อนนะ” ทว่าเขากลับดับฝันของเธอ เปลือกตาบางกะพริบปริบ ๆ อย่างคนไม่เข้าใจ
“ทำไมคะ”
“ตอนนี้เมฆแต่งงานแล้ว ถ้าเราทำแบบนี้...มันดูไม่เหมาะ”
“ช่างมันสิ เรารักกันนะ” เธอทำหน้ามุ่ยไม่พอใจเท่าไรนัก ทำเอามุมปากหนากระตุกด้วยความเอ็นดู
“ช่างมันไม่ได้หรอก เมฆไม่อยากให้คนอื่นพูดไม่ดีกับพิม ถ้ามีคนรู้ว่าเราทำเรื่องผิดศีลธรรม ต่อไปเรื่องของเรามันจะยากขึ้นนะ” เขาเป็นไฮโซมีหลายคนที่คอยจ้องจะจับผิดอยู่ตลอดเวลา หากเขามีเมียน้อยหรือนอกใจภรรยา แน่นอนว่าต้องตกเป็นขี้ปากชาวบ้านอย่างไม่ต้องสงสัย
“เราก
