พอลงมาชั้นล่างของบริษัทก็ต้องหยุดเดินกะทันหันเมื่อคนที่ยืนตรงหน้าคืออดีตแฟนสาวของเตชน์ ข้าวฟ่างรีบดึงมือตัวเองออกจากอุ้งมือใหญ่ทันทีเมื่อเห็นเจ้าหล่อน
“มาทำไมฝ้าย?” เตชน์ถามอีกฝ่ายเสียงห้วนแล้วตวัดแขนโอบกอดเอวกลมของแม่ของลูกรั้งเข้ามาแนบชิดข้างกายตัวเอง
เจ้าหล่อนมองดูแขนแข็งแรงของอดีตแฟนหนุ่มที่ตวัดโอบกอดรั้งอดีตภรรยาเข้ามาแนบอิงข้างกายแล้วเม้มปากแน่น
“กลับมาคืนดีกันแล้วเหรอคะ”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย?” เตชน์ถามกลับ ไม่สนใจว่าน้องน้อยพยายามปัดตีมือตัวเองที่โอบเอวให้ปล่อย
“อยู่นิ่งๆ สิข้าว” เขาหันมาก้มหน้าดุเธอที่ไม่ยอมนิ่ง
“ปล่อยข้าวค่ะ” เธอสั่งเขาเสียงแข็ง
“ไม่ อยู่ด้วยกันเนี่ยแหละ” เขาไม่ปล่อย แต่ยังกอดเธอแน่นกว่าเดิม
ฝ้ายมองมือของแฟนเก่าที่โอบกอดเอวของข้าวฟ่างแน่นแล้วก็ขบกราม
“ที่เตชน์เลิกกับฝ้ายเพราะงี้เหรอคะ เพราะเด็กนี่ท้องเหรอคะ” หล่อนถามเสียงสั่นเครือ
“ไม่เกี่ยวกับข้าว
