มิกกี้ที่เดินเข้ามาใกล้ได้กลิ่นครีมนวดผมหอมอ่อนๆ ก็พลันขนลุก กลิ่นของปูเป้ทำให้เขาคิดถึงเรื่องเมื่อคืนขึ้นมา ชายหนุ่มจึงกอดเอวเธอไว้
“คุณคงไม่คิดว่าผมให้คุณมาอยู่ด้วยสามวันเพราะอยากให้เป็นแม่บ้านหรอกนะ”
ปูเป้หน้าตื่นเธอมองไปรอบๆ “นี่ยังกลางวันอยู่เลยนะคะ”
เขาเดินหน้ากดดันให้เธอถอยหลังเข้าไปในห้องนอนแล้วปิดประตู ชายหนุ่มถอดเสื้อยืดแล้วโยนลงพื้น
“ปูเป้ เมื่อคืนคุณยังไม่ตอบผมเลยว่าตกลงยังคิดว่าผมเป็นเมียเฮียแจ็ค อยู่อีกหรือเปล่า?”
เธอถอยหลังจนนั่งลงไปบนเตียงใหญ่ สีหน้าตื่นตระหนก “เอ่อ...เรื่องเมื่อคืน เป้จำไม่ได้เลยค่ะ จำไม่ได้สักนิด”
“หือ! จำไม่ได้จริงๆ เหรอ?” เขาจับไหล่แล้วผลักเธอนอนลงบนเตียง
“ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวเรามารื้อฟื้นกันใหม่” เขาคร่อมร่างอยู่ข้างบนแล้วจูบเธอ ปูเป้ไม่ขัดขืนเธอนอนนิ่งจนเมื่อเขาค่อยๆ แทรกลิ้นเข้ามาในปากความจำบางส่วนก็เริ่มหวนกลับมา
สัมผัสเร่าร้อนของมิกกี้ท
