ชุดชั้นในและกี่เพ้าของเธอกระจายอยู่บนพื้น ปูเป้รีบหยิบแล้ววิ่งเข้าไปสวมในห้องน้ำ หญิงสาวล้างหน้าลวกๆ หยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดหน้า หวีผมอย่างรีบร้อนก่อนจะมองหากระเป๋าสะพายใบเล็กของตน เธอลนลานมองหาจนทั่วห้องนอนด้วยเกรงว่ามิกกี้จะตื่น ครั้นนึกขึ้นได้ว่าน่าจะอยู่ห้องรับแขกก็รีบวิ่งออกมา จริงดังคาด! กระเป๋าสะพายใบเล็กถูกทิ้งไว้บนโซฟา เธอคว้าแล้ววิ่งไปทางประตูสวมรองเท้าสานส้นเตี้ย กระเสือกกระสนวิ่งไปขึ้นลิฟต์อย่างเสียขวัญ
เมื่อกลับมาถึงห้องพักเธอเห็นแพมมี่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนโซฟาก็รีบเขย่าตัวเพื่อนอย่างร้อนใจ
“แพมมี่! แพมมี่!”
เมื่อเรียกแล้วเพื่อนสาวก็ยังไม่รู้สึกตัวเสียที เธอจึงถอนหายใจแรงก่อนจะเข้าไปอาบน้ำสระผม ครั้นออกมาอีกครั้งแพมมี่ก็ลุกขึ้นยีหัวมองคนที่พันผ้าเช็ดตัวและโพกหัวเดินออกมาจากห้องน้ำ
“เมื่อคืนพวกเรากลับมาห้องได้ไง?”
“แพมมี่! เมื่อคืนแกเมาเละเทะรู้ตัวไหม?” น้ำเสียงของปูเป้
