“ถ้าไม่คิดจะจริงจังบอกตรงๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องมาทำแบบนี้เลย คนบ้า”
ยี่หวาบ่นลับหลังราชันย์อย่างผิดหวัง ในใจรู้สึกเจ็บปวดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนแถมน้ำตายังคลอเบ้าจนเธอต้องกลั้นเอาไว้เพราะไม่อยากร้องไห้ออกมา เมื่อเห็นราชันย์ออกจากห้องไปโดยไม่บอกอะไรยี่หวาก็มานั่งมองของที่เขาซื้อให้ด้วยความรู้สึกสับสนเพราะไม่รู้ว่าราชันย์คิดยังไงกับเธอกันแน่ แต่ก็ต้องชะงักเมื่ออยู่ดีๆ ราชันย์ก็เปิดประตูเดินเข้ามา
“นี่นายเก็บคีย์การ์ดสำรองห้องฉันไว้ตลอดเลยหรอ”
ยี่หวาเอ่ยถามราชันย์ทันทีเมื่อเห็นเขาเปิดประตูเข้ามา เพราะในมือเขาถือคีย์การ์ดสำรองห้องเธออยู่
“ใช่ เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม”
ราชันย์เดินมานั่งข้างยี่หวาแล้วเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นเธอน้ำตาคลอเบ้า
“ก็นายไม่ยอมตอบฉัน แถมยังเดินออกจากห้องไปโดยไม่พูดอะไร ฉันเลยคิดว่านายให้คำตอบฉันแล้ว”
ยีหวาตอบราชันย์ไปตามตรงโดยไม่ปิดบัง
“คำตอบที่
