ฉันกัดริมฝีปากแน่นจนห้อเลือดเมื่อไร้หนทางหนีและไม่สามารถหาเหตุผลมาเป็นข้อยกเว้นที่ตัวเองทำพลาดไม่อ่านเอกสารได้
สีหน้าคุณเพลิงดูจะมีความสุขที่ในตอนนี้เขาถือไพ่อยู่เหนือกว่าฉันทุกทาง
“เอยขอทำใจก่อน…”
“ฉันไม่มีเวลาให้เธอมากขนาดนั้น”
“แต่มันคือครั้งแรกของเอย ตอนนี้เอยยังไม่พร้อม”
ลมหายใจร้อนผ่าวถูกพ่นออกมาก่อนที่คุณเพลิงจะพันเชือกเสื้อคลุมเอาไว้เหมือนเดิม “เธอจะทำอะไร ?”
“เอยอยากดูทีวีค่ะ”
“อืม ไปสิ”
ฉันค่อย ๆ ขยับขาคลานลงจากเตียงอย่างระแวง กลัวว่าจะถูกกระชากอีก
พอออกมาข้างนอกห้องนอนเห็นว่าคุณเพลิงไม่ตามออกมาฉันจึงรีบวิ่งไปที่ประตูก่อนจะเอื้อมไปจับลูกบิด แต่ทว่าทำยังไงมันก็เปิดไม่ออก
“ทีวีอยู่ตรงนั้น ที่เธอจับอยู่เรียกว่าประตู”
เฮือก!! ร่างของฉันสะดุ้งโหย่งเมื่อได้ยินเสียงทุ้มเข้มเอ่ยขึ้นมาด้านหลัง ก่อนจะค่อย ๆ เอามือออกจากลูกบิดช้า ๆ
“อ… เอยอยากจะเข้าห้องน้ำ ไม่ใช่ประตูนี้
