บทที่ 5_1 ไม่อยากให้กลับ

1041 คำ

คเชนทร์เดินมาถึงรถยนต์ก็หยิบกุญแจออกมาปลดล็อกรถทันที ไม่ลืมที่จะมองคนร่างบางเดินมาเปิดประตูฝั่งตรงข้ามกับคนขับ ไม่ใช่ประตูข้างคนขับ “มานั่งหน้ากับพี่ พี่ไม่ได้เป็นคนขับรถให้รัญนะ” เขารีบร้องบอก เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กกำลังจะแทรกตัวเข้าไปนั่งเบาะหลัง หิรัญญิการ์เงยหน้าพลางกลอกตาไปมาแต่ก็ยอมปิดประตู แล้วเดินมาเปิดประตูข้างคนขับ สอดตัวเองเข้าไปนั่งข้างใน โดยไม่พูดเถียงเหมือนที่ชอบทำเวลาโดนขัดใจ คุณหมอหนุ่มส่ายหน้ากับความแสบสันและดื้อดึงของหญิงสาว กระนั้นก็นึกขันหัวใจตัวเองที่ดันสะดุดขาตัวเอง ตกลงไปในหลุมรักของเธอเสียง่ายดาย คเชนทร์เข้ามานั่งหลังพวงมาลัยบนรถ พร้อมกดสตาร์ตรถและเอื้อมมือไปเร่งแอร์ให้แรงขึ้น พลางลอบมองใบหน้าบูดบึ้ง สำรวจกรอบหน้าสวยที่ตอนนี้บริเวณไรผมตรงหน้าผากเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ จึงหยิบผ้าเช็ดหน้าออกจากกระเป๋ากางเกง แล้วยื่นส่งให้หญิงสาว หิรัญญิการ์มองผ้าเช็ดหน้าที่ส่งม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม