ผมไม่ชอบ
847 คำ
บริษัท XY
"สวัสดีครับคุณไหม ฝากงานให้ท่านรองเซ็นอนุมัติหน่อยนะครับ"
"ได้เลยค่ะ เดี๋ยวไหมจัดการให้นะคะ" หญิงสาวตอบ ภูวดล หรือ ดล หัวหน้าฝ่ายการตลาดที่วันนี้มาส่งเอกสารขออนุมัติด้วยตัวเอง
"ทำไมวันนี้คุณดลได้ขึ้นมาส่งเอกสารเองละคะ ปกติเห็นน้องๆ ขึ้นมาส่งให้"
"คือวันนี้ผมอยากจะขึ้นมาชวนคุณไหมไปทานข้าวด้วยกัน เย็นนี้คุณไหมว่างมั้ยครับ" ภูวดลพูดออกไปอย่างเก้อเขิล เขาแอบชอบใยไหมมานานแล้ว เทียวไล้เทียวขื่ออยู่เป็นประจำแต่ใยไหมก็ไม่ใจอ่อนเสียที หวังว่าคราวนี้เขาจะมีหวังบ้าง
"คือไหมต้องขอดูงานก่อนนะคะ ว่าตอนเย็นจะว่างหรือเปล่า" ใยไหมตอบอย่างเกรงใจ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ภูวดลมาชวนเธอไปทานข้าวด้วย เขาเอ่ยชวนทุกครั้งที่มีโอกาส แต่เธอก็เอ่ยปฏิเสธทุกครั้งไป
"ได้ครับ ยังไงผมจะรอคำตอบนะครับ" ภูวดลยิ้มกว้างอย่างมีหวัง เพราะทุกครั้งที่ชวนใยไหมเธอมักจะบอกว่าไปไม่ได้เสมอ แต่ครั้งนี้เธอบอกขอดูก่อนแสดงว่ามีโอกาสสูงที่เธอจะตอบตกลง
"ค่ะ" ใยไหมยิ้มน้อยๆ ส่งไปให้ ก่อนที่ภูวดลจะเดินกลับไปทำงานของตน
ก๊อก ก๊อก
"ขออนุญาตค่ะ เอกสารฝ่ายการตลาดที่ท่านรองต้องเซ็นอนุมัติเกี่ยวกับการโปรโมทโครงการใหม่ค่ะ" ใยไหมวางเอกสารบนโต๊ะให้เจ้านายหนุ่ม และเอ่ยพูดถึงรายละเอียดของเอกสารตรงหน้า
"ทุกวันนี้ผู้จัดการแผนกต้องมาส่งเอกสารเองเลยหรอ?" เพลิงเลิกคิ้วเอ่ยถาม
"คงผ่านมาทางนี้ก็เลยเอามาส่งเองมั่งค่ะ" ใยไหมเอ่ยตอบอย่างไม่ได้คิดอะไร แต่คำตอบของเธอกลับทำให้อีกคนหลังโต๊ะทำงานรู้สึกหงุดหงิด
"หรอ…ไม่ใช่ว่าเขาขึ้นมาจีบคุณ?" เพลิงถามออกไปเสียงห้วน ใยไหมยังคงเงียบเธอไม่อยากโต้ตอบอะไรให้เป็นเรื่องใหญ่ไปกว่านี้ มันมักเป็นแบบนี้ประจำเวลาที่เธอคุยกับภูวดล ท่านรองของเธอจะไม่สบอารมณ์ขึ้นมาทันที ดังนั้นที่ผ่านมาเธอจึงเลี่ยงที่จะพูดคุยกับภูวดลเสมอ เพราะเธอไม่อยากมีปัญหากับเจ้านายตัวเอง
"นายภูวดลเขามาพูดอะไรกับคุณ" เพลิงยังเอ่ยถามต่อ เมื่อยังไม่ได้รับคำตอบจากใยไหม
"ใยไหม!" ชายหนุ่มเอ่ยเรียกชื่อหญิงสาวพร้อมน้ำเสียงที่เข้มขึ้นอีกหนึ่งระดับ ใยไหมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะเอ่ยตอบในที่สุด
"คุณภูวดลชวนไหมไปทานข้าวเย็นนี้ค่ะ"
"แล้วคุณตอบเขาว่ายังไง" เพลิงกอดอกรอฟังคำตอบ คำตอบที่ใยไหมให้กับภูวดล
"ไหมบอกว่าขอดูงานก่อนค่ะ"
"ทำไมไม่ตอบไปเลยว่าไม่ว่าง ไม่ไป!" เพลิงเอ่ยบอกอย่างหัวเสีย บอกว่าดูก่อนก็เหมือนให้ความหวังภูวดลนะสิ
"ท่านรองค่ะ" ใยไหมพูดเสียงอ่อน
"หรือคุณอยากไปกับเขา" คนตัวโตเอ่ยประชดเสียงแข็ง
"ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ" ใยไหมลนลานบอก เธอกลัวเขาเข้าใจผิดคิดว่าเธออยากจะไปกับภูวดล แท้ที่จริงแล้วเธอแค่เกรงใจภูวดลเท่านั้น
"ถ้าไม่ใช่ก็ปฏิเสธไปซะ ผมไม่ชอบ" เพลิงพูดเอาแต่ใจพร้อมหันหน้าไปทางอื่นอย่างไม่สบอารมณ์ ใยไหมเห็นแบบนั้นก็รู้ได้ทันทีว่าอาการแบบนี้ท่านรองกำลังงอนเธอชัวร์ หญิงสาวเดินเข้าไปใกล้ๆ ร่างสูง นั่งลงไปยังตักแกร่ง แกะมือใหญ่มาคล้องไว้ที่เอวคอด และใช้แขนเล็กโอบรอบคอแกร่ง
"ไหมจะปฏิเสธคุณภูวดลตามที่ท่านรองสั่งค่ะ" หญิงสาวจ้องหน้าชายหนุ่มพร้อมตอบเอาใจ แต่เขาก็ยังไม่หันหน้ามาสบตากับเธอ ใยไหมจึงต้องใช้มือทั้งสองข้างโอบแก้มสากบังคับให้เขาหันหน้ามาหาเธอแทน
"จุ๊บ! ไม่งอนไหมนะคะ" หญิงสาวกดจูบลงไปเบาๆ บนปากหยัก หวังทำให้เขาใจเย็นลง
"ทำไมไม่ปฏิเสธไปตั้งแต่แรก" เพลิงเอ่ยถามเสียงนิ่ง เขายังรู้สึกหงุดหงิดอยู่เล็กๆ
"ไหมเกรงใจคุณภูวดลค่ะ เขาชวนไหมทีไรไหมก็ปฏิเสธตลอด "
"จะไปเกรงใจทำไม ถ้ามีปัญหาก็มาบอกผม"
"โอเคค่ะ ถ้ามีคราวหน้าไหมจะปฏิเสธทันที โอเคมั้ยคะ"
"อืม" ใยไหมยิ้มออกมาหลังจากตกลงกันเรียบร้อย แต่เธอยังเห็นร่องรอยแห่งความหงุดหงิดหลงเหลืออยู่ในแววตาของเขา
"ให้ไหมช่วยให้ท่านรองอารมณ์ดีขึ้นมั้ยคะ" หญิงสาวไล้มือลงมายังกระดุมเสื้อเชิ้ตเนื้อดี ไล่วนลูบไล้ตรงที่มีหัวจุกสีเข้มอยู่เบาๆ แค่นั้นก็พอให้เจ้าของมันร้องซี๊ดอย่างซ่านเสียว
- ผู้เขียน
