Chapter 8
1333 คำ
ฐานบัญชาการ....
"คุณไบรอัน เกรซจะนอนบนเตียงนอนตรงนี้นะ นุ้มนุ่มมากเลยค่ะมันทำมาจากอะไรเหรอ??"
หลังจากกลับมาจากที่ห้างซักพักใหญ่ๆฉันก็มาจัดตู้เสื้อผ้าใหม่ ฉันเอาเสื้อผ้าของเขาขยับไปชิดทางซ้ายแล้วเอาของตัวเองไปชิดทางขวา เขานั่งอยู่ตรงโซฟามองฉันที่ทำตามใจตัวเองเหมือนกับเป็นบ้านของตัวเอง ก็ช่วยไม่ได้ไม่ไปส่งฉันกลับ ฉันก็จะป่วนอยู่ที่นี่แหละ :)
"ขนแกะ"
"ว้าวววว นุ้มนุ่มแหนะ อ่ออีกอย่างหนึ่งตรงนี้คือปุ่มอะไรคะเกรซว่าจะถามตั้งแต่เช้าแล้ว"
ฉันชี้ไปยังปุ่มบนหัวเตียง คือฉันเป็นคนช่างสงสัยไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมฉันถึงชอบถามนั้นนี่ เข้าใจฉันหน่อยเถอะคือถ้าฉันอยากจะรู้อะไรแล้วมันไม่รู้มันจะคาใจ แล้วมันจะนอนไม่หลับ
"กดแล้วเตียงนอนมันจะอุ่น เหมาะสำหรับคืนที่อากาศหนาวๆนะ"
"แล้วที่นี่มีกี่ฤดูคะ?"
"หมายถึงอาการร้อน เย็น แล้วก็หิมะ ฝน เงี้ยเหรอ???"
ฉันลืมตากว้างอย่างตื่นเต้น ที่นี่มีหิมะด้วยเหรอ อร๊ายยยย ฉันอยู่ที่ประเทศไทยไม่มีหรอกหิมงหิมะอ่ะ
"หิมะเหรอคะ?? O.O"
"อืม ทำอย่างกับไม่เคยเห็น"
"ก็ไม่เคยนะสิคะ >///<
"อะแฮ่มม ตกลงว่าจะหาที่อยู่ใหม่เมื่อไหร่?"
"เกรซไม่มีที่ไปหรอกคะ ไม่รู้จักใครเลยซักคน คุณไบรอันจะทิ้งเกรซได้ลงคอเหรอคะ?"
ฉันทำตาละห้อยกระพริบตาปริบๆเพื่อขอความเห็นอกเห็นใจจากเขา เอาจริงๆที่นี่น่ากลัวนะถ้าเราไม่ใช่คนของที่นี่เดินเหินไปมาลำบากพอสมควร เหมือนที่ประเทศไทยเราอาศัยอยู่โดยไม่มีพาสปอร์ต ไม่มีบัตร เจอตำรวจแล้วถูกตรวจสอบก็ลำบากจะแย่แล้ว ถูกจับไปส่งตำรวจ ตำรวจส่งเรากลับบ้านเกิดแต่อย่าลืมนะว่าที่แห่งนี้มันไม่ใช่บนโลกที่จะมีคนส่งเรากลับไป เผลอๆจะถูกฆ่าตายไม่ได้กลับไปเห็นหน้าตาของครอบครัวอีกแล้ว พูดแล้วก็น่าเศร้าใจชะมัดเลยแหะ T^T
"แต่ถ้ามีคนมาเห็นว่ามีเพศหญิงมาอยู่ที่ฐานบัญชาการแบบนี้มันจะดูไม่ดี และถ้ารู้ว่าเธออยู่กับฉันจะต้องถูกจับเข้าพิธีแน่นอน"
"แต่เกรซไม่ได้มีอะไรกับคุณไบรอันซักหน่อย เกรซนอนที่เตียง คุณไบรอันนอนที่โซฟา เราไม่ได้นอนด้วยกันซะหน่อย"
"ใครเขาจะมารู้อะไรกับเราสองคนหละ ถ้ามีคนมาเจอเราสองคนอยู่ด้วยกันไม่มีใครคิดในทางที่ดีหรอก และเมื่อถึงเวลานั้น เราสองคนจะต้องเข้าพิธีแล้วก็ต้องนอนด้วยกัน และเธอจะได้เป็นคนของดาว Karius อย่างสมบูรณ์แบบ และถึงตอนนั้นเมื่อเธออยากจะกลับไปใช้ชีวิตอยู่บนดาวโลก เธอจะไม่มีโอกาสได้กลับไปอยู่ที่นั้นแน่นอน เพราะกฎของดาว Karius เลือดเนื้อเชื้อไขของคนบนดาวนี้ จะต้องมีชีวิตอยู่บนดาวนี้เท่านั้น"
ฉันฟังคุณไบรอันร่ายมาซะยืดยาวมันทำให้ฉันกังวลหนัก อีกอย่างฉันลืมไปว่ากฎของที่นี่คือหญิงชายจะต้องมีผัวเดียวเมียเดียวเท่านั้น ถ้าเราสองคนจับผลัดจับผลูได้แต่งงานกินอยู่ด้วยกันขึ้นมา เขาไม่ปล่อยฉันกลับแน่นอน
"แล้วถ้าเกรซอยู่แต่ในนี้ไม่ไปไหน จะมีใครเห็นมั้ยคะ?"
"ที่นี่มีคนเข้าออกเป็นเวลา เช้า7โมงเป็นเวลาที่พวกทหารจะออกไปฝึก กลับมาอีกทีตอนเย็น5โมง แต่ห้องของผู้บัญชาการจะมีทางลัดเดินออกไป ไม่มีใครเห็นเวลาเธอเดินเข้าออก แต่ไม่ควรจะเดินเล่น เข้าใจที่พูดใช่มั้ย?"
ฉันพยักหน้ายิ้มๆอย่างเข้าใจ ก็แค่ไม่ออกไปซนที่ไหนก็ไม่มีใครจับได้แล้ว แสดงว่าฉันก็สามารถแอบๆอยู่กับเขาได้ คิคิ
"งั้นแสดงว่าถ้าเกรซไม่ออกไปไหน อยู่ในห้องออกไปเฉพาะคุณไบรอันพาไปและออกไปในเวลาที่พวกทหารไม่อยู่ แค่นั้นใช่มั้ยคะ แสดงว่าถ้าเกรซทำแบบนี้แล้วจะอยู่ได้ใช่มั้ย?"
เขามองหน้าฉันก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ คือเอาจริงฉันเป็นคนที่ดื้อพอสมควร ถ้าฉันยืนยันกับเขาว่าฉันจะอยู่ที่นี่ยังไงเขาก็ไม่มีทางที่จะไล่ฉันออกไปได้หรอก
"ตามใจเถอะ แต่ถือว่าฉันเตือนเธอแล้วนะเกรซ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาเธอจะมาโวยวายไม่ได้"
"รับทราบค่ะคุณไบรอัน คิคิ"
ฉันยิ้มออมมาอย่างดีใจ ในที่สุดฉันก็มีที่อยู่แล้วและที่อยู่ของฉันนั้นจะปลอดภัยเมื่อมีคุณไบรอันอยู่ด้วย ฉันเชื่อว่าเขาจะปกป้องฉันได้ ถึงเขาจะดูปากร้ายไปบ้างเย็นชาสุดๆแต่เขาตามใจทุกอย่าง สายเปย์ด้วย อิอิ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ฉันตาโตทันทีเมื่อมีเสียงเคาะประตูจากด้านนอกดังเข้ามาข้างใน ฉันหันซ้ายหันขวาเพื่อจะหาที่หลบซ่อนจากคนภายนอก
"คะ..คุณไบรอัน"
เขาเดินมาผลักตัวฉันเข้าไปอยู่ในห้องน้ำ ก่อนจะปิดประตูล็อคแล้วเขาก็ไปจัดการกับคนที่มา ฉันแอบฟังเสียงพวกเขาคุยกันอยู่ข้างนอกพอจะได้ยินอะไรรางๆ
"ผมเอามูฉี่มาส่งครับ อาบน้ำเรียบร้อย อาซา!!"
"ขอบใจมาก ไปได้"
"อาซา!!"
ฉันทำหน้างุนงงกับสรรพนามที่พวกเขาพูดถึง มูฉี่เหรอ? มันคืออะไรอ่ะมีอาบน้ำให้ด้วย
แอ๊ดดดดดดด
"ออกมาได้แล้วเกรซ"
ฉันขยับตัวออกมาจากห้องน้ำก่อนจะเบิกตากว้างอย่างตกใจแล้วร้องกรีดๆออกมาอย่างตื่นเต้น
"อร๊ายยย ลูกหมู!!!!"
- ผู้เขียน
