Chapter 18
1214 คำ
เกรซ....
เมื่อเขามาส่งฉันถึงห้องนอนเขาก็ออกไปประชุมต่อทันที ส่วนฉันนั้นพอถึงเวลาที่ว่างฉันก็นั่งหาอะไรทำแก้เซง ฉันเดินสำรวจรอบๆห้องนอนของเขาในรอบหลายสัปดาห์ คือตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ก็ไม่ค่อยได้ยุ่งเกี่ยวกับของๆเขาเท่าไหร่ อาจจะเพราะไม่กล้าที่จะค้นด้วยแหละ
"มีอะไรให้อ่านบ้างมั้ยน้า"
ฉันลองดูตรงที่โต๊ะทำงานของเขามีหนังสือกองเรียงรายอยู่ส่วนใหญ่ไม่ใช่สิทุกเล่มเลยต่างหากเป็นภาษาอังกฤษหมด ฉันหยิบหนังสือที่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของดาว Karius แห่งนี้ ฉันหยิบมันมาแล้วมานอนลงบนเตียงนอน ฉันลองเปิดอ่านข้อมูลข้างใน ก็เป็นประวัติศาสตร์ตั้งแต่ก่อตั้งดาวแห่งนี้มาเมื่อ3000ปีก่อน หรืออาจจะมากกว่านั้น ดาวนี้ก่อตั้งโดยศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ พีรกมล สมเกียรติพิบูลย์ กับคณะ และก็มีรายชื่อแนบมาเยอะแยะจนอ่านไม่ไหว นั้นแสดงว่ามากันหลายคนมากๆเลยแหละ พวกเขามาก่อตั้งโดยการทดลองทางวิทยาศาสตร์ วิจัยสสารที่สามารถทำให้มนุษย์สามารถที่จะดำรงค์ชีวิตอยู่ที่นี่ได้โดยปราศจากการลุกล้ำจากบุคคลภายนอก พวกเขาก็เลยสร้างสสารที่ทำให้คนนอกดาวมองลงมาเป็นอากาศธาตุเท่านั้น เก่งจังเลยแหะ
"จุดเริ่มต้นจากการสร้างดาวดวงนี้ก็คือการมีทายาทให้มากที่สุดและพวกเขาได้ก่อสร้างเครื่องไม้เครื่องมือที่ทำมาจากธรรมชาติ แถมยังสร้างเครื่องใช้ไฟฟ้าที่มาจากพลังแสงอาทิตย์อีก พวกเขาคือเก่งสุดๆเลยอ่ะ "
ฉันอ่านไปทึ่งไปกับความสามารถของนักวิทยาศาสตร์ แต่แปลกใจตรงที่เก่งขนาดนี้ทำไมถึงไปขอให้ด็อกเตอร์ของดาวโลกช่วยด้วย หรือว่าการพัฒนาความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์มันต่างกัน แต่ก็ดูไม่ต่างกันเท่าไหร่น้า
"เพศชายคือเพศที่เสียสละอย่างที่สุดแล้ว เพราะฉะนั้นเพศหญิงควรจะเคารพและยินยอมทำตามที่เพศชายร้องขอ"
เสียสละอะไรกัน ... หรือว่าเป็นเพราะแบบนี้รึเปล่าคนที่ดาวนี้ถึงสอนให้ผู้หญิงยอมผู้ชายทุกอย่าง นี่มันยุคสมัยไหนแล้วยังจะมาคิดเอาเปรียบเพศที่อ่อนแอกว่าอีกเหรอ เห้อออออ
"ผู้ที่มีตำแหน่งและฐานะมากกว่ามีสิทธิ์ที่จะเลือกคู่ครองได้ก่อนเพศชายที่มีฐานะน้อยกว่า หมายถึงว่าผู้ชายที่มีตำแหน่งและฐานะมากกว่ามีสิทธิ์ที่จะเลือกผู้หญิงคนไหนก่อนก็ได้สินะ "
ฉันเปิดหน้าถัดไปก็เจอกฎอีกข้อหนึ่ง
"เพศชายไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือกเพศหญิงที่มีฐานะสูงกว่า ทุกคนจะต้องเลือกที่เหมาะกับตัวเอง หุยยยยคือแบบงี้คนฐานะปานกลางก็ไม่สามารถที่จะแต่งงานกับผู้หญิงรวยๆได้อ่ะสิ ประเทศนี้มันอยู่ยากชะมัด"
"เพศชายและเพศหญิงจะหลับนอนด้วยกันได้ก็ต่อเมื่อทั้งคู่เข้าพิธีด้วยกันแล้วเท่านั้น ถ้าเกิดว่าแอบไปอยู่กินด้วยกันแล้ว หรือเข้าพิธีแล้ว ภายในเจ็ดวันจะต้องหลับนอนด้วยกันถ้าไม่อย่างนั้นตามตำราโหราศาสตร์ของดาว Karius ว่าไว้ว่า เพศชาย เพศหญิงคู่นั้นจะมีปัญหาเข้ามารุมเร้า หรือเจ็บป่วยและภายในเจ็ดวันถ้าเขาสองคนไม่หลับนอนด้วยกันจะมีอันเป็นไป"
ฉันเบิกตากว้างอย่างตกใจ ดาวบ้าอะไรวะเนี่ยมีกฎแบบนี้ด้วย เห้ออออ ฉันหละปวดหัวแทนผู้คนที่นี่เลย ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้คนบางกลุ่มถึงพยายามที่จะขัดขวางทางการไม่ยอมที่จะฟังหรือทำตามกฎ เป็นฉันก็ไม่อยากอยู่จ้า เหมือนความเหลื่อมล้ำหลายๆอย่าง ทั้งฐานะ การตัดสินใจ ตำแหน่ง อาชีพ เอาง่ายๆพวกที่เกิดมาในตระกูลที่มีฐานะก็จะได้เปรียบกว่าคนธรรมดาทั่วไป อาชีพหมอ นักวิทยาศาสตร์ ทหาร อาชีพพวกนี้เป็นอาชีพสำหรับคนมีฐานะในดาวแห่งนี้ แม้กระทั่งผู้หญิงก็ไม่สามารถทำได้ ฉันว่านะผู้หญิงบางทีเก่งกว่าผู้ชายซะอีก ถ้าพวกเขายังเป็นแบบนี้อีกไม่นานคงจะถูกแยกประเทศเหมือนเกาหลีเหนือเกาหลีใต้แน่ๆ
"ฮ้าวววววววว"
ฉัันเรื่องจะรู้สึกว่าตัวเองง่วงอย่างหนักมากแล้ว ฉันวางหนังสือลงกับโต๊ะก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย ฉันเดินมาหยิบชุดคลุมมาสวมก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างเหนื่อยล้าสุดๆ ขอนอนก่อนน้าเมื่อคืนคุณไบรอันนอนกอดฉันทั้งคืนจนฉันตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ
"zZZ"
สี่ชั่วโมงผ่านไป...
ฉันค่อยลืมตาตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงกริ่งดังหน้าประตู สงสัยจะเป็นคุณไบรอันล่ะมั่ง แล้วทำไมไม่เปิดเข้ามาหละเนี่ย เห้ออออ ฉันบิดตัวอย่างขี้เกียจก่อนจะคลานลงจากเตียงแล้วเดินไปเปิดประตูอย่างสะลึมสะลือ
แอ๊ดดดดดดด
ฉันขยี้ตาไปมาพร้อมกับลืมตาขึ้นแล้วเอ่ยทักทายคุณไบรอันที่มาเคาะประตูหน้าห้อง
"คุณไบรอันมาละ...หะ..หือออออ"
"ธะ...เธอเป็นใคร"
ฉันอ้าปากค้างมองคนตรงหน้าอย่างอึ้งๆ หน้าตาคือละม้ายคล้ายคุณไบรอันมากแต่เป็นเวอร์ชั่นผู้ใหญ่ เขาเอ่ยถามอย่างตกใจ ซวยแล้วไอ้เกรซ
"คะ...คือว่า"
"เจอท่านนายพลไบรอันมั้ย... ธะ..เธอเป็นใคร! มาอยู่ในห้องนอนท่านนายพลไบรอันได้ยังไง"
ฉันหลับตาลงช้าๆ ไม่น่าเลยจริงๆ ลืมไปว่าปกติคุณไบรอันเขาจะเปิดห้องเข้ามาเอง ไม่น่าไร้สติตอนตื่นนอนเลย ฮืออออ ซวยเลยเกรซเอ้ย
"คะ..คือว่าหนู"
"ท่านพ่อ ท่านแม่ มาได้ยังไง"
ฉันตาโตก่อนจะมองผ่านท่านสองคนไปด้านหลัง คุณไบรอันเรียกพวกเขาว่าพ่อกับแม่เหรอ
"ก็มาเยี่ยมท่านนายพลนะซิลูก แต่ไม่คิดว่าจะมีเรื่องที่น่าเหลือเชื่อยิ่งกว่า ท่านนายพลกับเพศหญิงหลับนอนอยู่ในห้องเดียวกัน! ท่านนายพลจะอธิบายกับแม่ว่ายังไง"
ฉันมองเขาแล้วยิ้มแห้งๆ ความผิดหนูเองค้าบที่เปิดประตูออกไปเองก็เลยซวยกันหมดแบบนี้
"คะ..คือว่า คือว่าผม"
"แหะๆ "
ฉันยิ้มแห้งๆให้กับท่านทั้งสอง คือตอนนี้พูดไม่ออกและไม่รู้ว่าจะแก้ตัวอย่างไรดี สิ่งเดียวที่ทำได้คืิอยิ้มหวานๆรอรับชะตากรรม
"คุณไบรอันเกรซขอโทษ"
"ท่านนายพลไบรอัน เรื่องนี้เราต้องคุยกัน ลูกก็รู้ใช่มั้ยว่าการที่เพศหญิง เพศชาย หลับนอนด้วยกันโดยไม่เข้าพิธีก่อนมันจะเกิดอะไรขึ้น เรื่องนี้ลูกจะต้องรับผิดชอบ "
"เอ่อ.. แต่เราสองคนยังไม่ได้นอนด้วยกันเลยนะคะ........"
"เป็นเพศหญิงไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องหรือพูดอะไรในสถานะการแบบนี้ ไม่เรียนมารยาทมาเลยหรือไง"
"ขอโทษค่ะ"
- ผู้เขียน
