อินโนเซ้นท์

1179 คำ
"คิกๆ~ พี่คิมมมมมอาหย่อยยย" ร่างบางหน้าแดงก่ำจากฤทธิ์แอลกอฮอล์เธอยิ้มหวานบอกคนตัวโตข้างกายที่นั่งเท้าคางมองเธออยู่หลังจากภูผาและขันเงินกลับไปแล้ว "พี่คิม ขออีกค่าาาา" เสียงยานคางพร้อมตาหวานเยิ้มของเธอที่สบตาคนตรงหน้าด้วยท่าทีออดอ้อน "ดื่มเยอะไปแล้ว" คิมหันต์บอกกับคนตัวเล็กที่นั่งตาปรือยิ้มหวานอยู่หน้าเขา "ใจร้าย ฮึก~ แค่นี้ก็ไม่ให้เหรอ" คนตัวเล็กหน้างอเธอแบะปากน้อยๆก่อนที่จะส่งเสียงสะอึกสะอื้นออกมา "พี่ใจร้ายเหรอ หื้ม?"คนตัวโตเอ่ยถามเขาระบายยิ้มออกมามองร่างบางที่กำลังงอแงอยู่ "ใช่ ใจร้าย ฮึก~ ขี้งกด้วย" เธอใช้มือเล็กตีลงบนท่อนแขนของคนตัวโตอย่างแรงหลายต่อหลายครั้ง หมับ! "เมาแล้วฤทธิ์เยอะเหรอเรา" ร่างสูงรวบข้อมือเล็กเอาไว้แล้วยึดข้อมือเล็กให้เข้าหาตัวเขาทำให้ร่างบางเซไปตามแรงขิงคนตัวโต คิมหันต์จ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมสวยตอนนี้สายตาของเธอเหมือนมนต์สะกดไม่อาจละสายตาหนีไปไหนได้ "พี่คิม" เสียงใสเอ่ยแผ่วเบาเธอมองสบตาคนตัวสูงที่สะท้อนเงาของเธอภายในดวงตาแสนคมเข้มของเขา "ว่าไง?" คิมหันต์เอ่ยตอบสายตาทั้งคู่ไม่อาจละออกจากกันได้ มือใหญ่ลูบไปยังแก้มนวลของเธอเขาส่งยิ้มหวานมองริมฝีปากอวบอิ่มของคนตรงหน้า นิ้วเรียวยาวเกลี่ยบนกรีบปากเล็กของเธอเขาโน้มหน้าลงมาใกล้กับคนตัวเล็กก่อนจะประทับริมฝีปากบางเฉียบของเขาลงบนริมฝีปากของเธอเบาๆ เมื่อไม่มีท่าทีขัดขืนจากคนตัวเล็กเขาก็ขบเม้มริมฝีปากอวบอิ่มของเธอเบาๆริมฝีปากหวานนุ่มทำให้คนตัวโตยิ่งใจเต้นระรัวไปด้วยความเสน่หา เขาไม่อาจปฎิเสธได้ว่าความรู้สึกที่มีต่อวีนัสนั้นมันมากมายแค่ไหนกัน มือหนาปล่อยข้อมือเล็กให้เป็นอิสระเขาใช้มือหนึ่งข้างรั้งท้ายทอยของเธอเอาไว้ให้รับสัมผัสจากเขา ยิ่งรุกล้ำยิ่งติดใจ ยิ่งกลืนกินมากเท่าไหร่ยิ่งอยากได้เธอมากเท่านั้น "พี่คิม.." คนตัวเล็กที่ถูกร่างสูงได้ปล่อยให้พักหายใจเอ่ยเรียกชื่อเขาเสียงเบา "หื้ม?" คิมหันต์ยิ้มให้เธอ รอยยิ้มที่ไม่มีใครได้รับมันนอกจากเธอแค่คนเดียว วีนัสคือคนเดียวที่เขาจะทำทุกอย่างเพื่อเธอ "วีนัสง่วงแล้วอ่ะ" เธอพูดจบก็ซบลงบนอกแกร่งคิมหันต์หัวเราะกับท่าทีของเธอเล็กน้อยก่อนจะช้อนตัวร่างบางเอาไว้แล้วอุ้มเธอเข้ามายังห้องนอนของเธอ "ไหวไหม บอกพี่ได้นะ" ".... ไม่ไปได้ไหมคะ นอนกับวีนัสนะ" คนตัวเล็กส่งสายตาอ้อนวอน "แค่นอนเฉยๆเหรอ?" "นอนเฉยๆค่ะ ง่วงแล้วไม่อยากอยู่คนเดียว" ร่างบางคว้าต้นคอคนตัวโตเอาไว้ให้ล้มทับไปกับเธอบนเตียงนุ่ม คนตัวโตยันแขนหนาเอาไว้ไม่ให้ทับเธอไปมากกว่านี้ เขาตกใจเล็กน้อยกับการกระทำของเธอแต่กลับถูกคนตัวเล็กหัวเราะกลับมาจนเขาถึงกับต้องขมวดคิ้วอย่างงงๆ "เหมือนพ่อเวย์ตีก้นก่อนนอนเลยค่ะ คริๆ~"  ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าเย็นชากำลังนั่งไขว่ห้างอยู่ใต้ตึกคณะสถาปัตย์ เขานั่งรอใครบางคนมานับชั่วโมงแล้ว สายตาคมเข้มดุดันจ้องมองไปยังกลุ่มนักศึกษาชายที่ส่งเสียงหัวเราะดังออกมา คิมหันต์เดาะลิ้นอย่างไม่สบอารมณ์เขาทนฟังคนพวกนี้พร่ำเพ้อถึงเรื่องไม่เป็นเรื่องด้วยความรำคาญ "น้องมันน่ารักว่ะ สเปคกูเลย" หนึ่งในกลุ่มชายนักศึกษาเอ่ยขึ้น "น้องวีนัสอะนะ อย่าเลย" โครม!!! ฝีเท้าหนักๆกระทบกับโต๊ะจนกลุ่มของชายนักศึกษาพากันตกอกตกใจกับการกระทำของคิมหันต์ แต่เพียงพวกเขาได้เห็นสีหน้าเย็นยะเยือกและท่าทีเกรี้ยวกราดของคิมหันต์แล้วก็พากันหน้าซีดเผือดไปด้วยความกลัว เมื่อบุคคลที่เขาพูดถึงเมื่อครู่คือน้องสาวของเขา "พูดใหม่ดิ หรือมึงพูดผิด" น้ำเสียงเรียบนิ่งแฝงความเยือกเย็นจนน่ากลัวของเขาทำอีกฝ่ายต้องลอบกลืนน้ำลายไปด้วยความกลัว "พี่คิม~ รอนานไหมคะ" เสียงหวานใสของร่างบางเธอเดินมาหาคนตัวโตพร้อมร้อยยิ้มหวาน คิมหันต์หันไปตามเสียงเรียกของคนตัวเล็กเขาระบายยิ้มอ่อนโยนขึ้นมาทันทีที่ได้เห็นเธอ "ไม่นาน" เขาเอ่ยตอบทันทีพร้อมสาวเท้าเดินไปหาร่างมือหนาลูบศรีษะเล็กอย่างเอ็นดู "เหรอคะ วีนัสหิวจังพี่คิมหิวยังคะ?" ร่างบางคล้องแขนคนตัวโตเอาไว้เธอเงยหน้าถามคนตัวโตด้วยรอยยิ้มหวานแบบที่ชอบทำ "อยากกินอะไรล่ะ" คนตัวโตเดินไปพร้อมกับร่างบางแต่ไม่วายเดินผ่านกลุ่มชายหนุ่มเมื่อครู่คนตัวโตก็ส่งสายตาดุดันไปให้จนอีกฝ่ายต้องพากันหลบสายตา เขาแค่ไม่อยากให้คนตัวเล็กต้องมองว่าเขาเป็นคนอารมณ์ร้อนไม่มีเหตุผลไม่อยากจะเอาเรื่องเล็กน้อยแค่นี้มาทะเลาะกับเธอยังไงๆเขาก็จะกลับมาคิดบัญชีกับพวกนี้ทีหลังละกัน นักศึกษาต่างพากันซุบซิบถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน คงจะเป็นเรื่องอะไรไปไม่ได้นอกจากเรื่องของหนุ่มต่างคณะที่มาก่อเรื่องในคณะสถาปัตย์ วีนัสที่เดินเข้ามายังในคณะถูกนักษาต่างพากันมองมาจนร่างบางรู้สึกถึงความผิดปกติ "ยัยนี่เหรอ วีนัส" หญิงสาวรุ่นพี่กับเพื่อนอีกสามคนพากันมายืนขวางเธอด้วยท่าทีที่ไม่เป็นมิตรนัก "ใช่แก ก็แค่สวยแต่ไม่มากปั่นหัวคิมหันต์จนมาทะเลาะกันถึงคณะเราคิดว่าตัวเองเป็นใคร" เพื่อนอีกคนของรุ่นพี่แบะปากเหยียดเธอไม่ชอบใจนักที่รุ่นน้องอย่างวีนัสถูกผู้ชายในคณะพากันให้ความสนใจ "พี่ๆมีอะไรหรือเปล่าคะ" วีนัสมีท่าทีเกรงกลัวเล็กน้อยเธอไม่ได้รู้จักอีกฝ่ายเลยสักนิด "อยากรู้ก็ตามมา" กลุ่มของหญิงสาวฉุดกระชากวีนัสให้ออกมายังหลังตึกคณะ ในที่ๆปลอดคนและไม่มีใครมาเพ่นพ่าน พลั๊ก!! "ทำตัวอินโนเซ้นท์ หวังให้ผู้ชายมาชอบเหรอยิ่งเห็นยิ่งน่าโมโห" หนึ่งในกลุ่มหญิงสาวพลักวีนัสกระแทกกับกำแพงอย่างจังพวกเธอส่งสายตาเหยียดหยามดูถูกวีนัสถึงสิ่งที่ได้ยินมา "หึ ไม่ใช่เพราะอิจฉาหรอกเหรอคะ?" วีนัสกระตุกยิ้มร้ายในเมื่ออีกฝ่ายไม่อยากเจอเธอในมุมใสซื่ออินโนเซ้นท์แล้วละก็ วีนัสจะร้ายให้ดูก็ได้ค่ะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม