"เหอะ! ไอ้พี่เวร" เหมันต์กรอกตาอย่างเอือมๆ นี่ถ้าเขาไม่หงุดมาเพราะเรื่องของแฟนซีล่ะก็เขาไม่มีทางมาหาพี่ชายแสนเย็นชาคนนี้เป็นแน่
"อ้าว เหมันต์เป็นอะไรมาหน้าบูดเชียว" วีนัสเดินออกมาจากห้องของเธอ เธอเดินมาหย่อนตัวลงข้างๆเหมันต์
"อารมณ์ไม่ดีอ่ะ ผู้หญิงนี่เข้าใจยากทุกคนป่าววะ" เหมันต์เอ่ยเสียงเรียบเขาเอนลำตัวไปพิงร่างบางอย่างเหนื่อยใจ
"ทะเลาะกับแฟนมาเหรอ?" คนที่เธอหมายถึงคือแฟนซีลูกของอาฟรีสกับอามิกค์ต่างหาก
"หึ! แฟนก็ดีดิ เห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่นั่นแหละ" เหมันต์ถอนหายใจออกมาอย่างหนัก ถ้าการที่เขาเกิดมาเป็นเพื่อนกับเธอตั้งแต่เด็กจะทำให้ความสัมพันธ์ของเราสองคนเปลี่ยนแปลงยากขนาดนี้เขาก็ไม่อยากจะเริ่มต้นจากการเป็นเพื่อนกับเธอเลยด้วยซ้ำ
"เอาน่า คิดมากนายก็รู้ว่าแฟนซีเป็นคนยังไง" วีนัสเอ่ยพร้อมกับบ่าเหมันต์เพื่อปลอบ
"อะไรของมึงวะ" เหมันต์เสียงแข็งทันทีเมื่อคิมหันต์กระชากตัวเขาออกอย่างแรง
"กลับบ
