“วิน”
“หื้อ”
ผมเตรียมของใส่กระเป๋าก่อนจะหันมามองยัยตัวแสบที่นั่งอยู่บนที่นอน อ๋อ ผมลืมบอกไป คือวันนี้ผมกับเมียจะไปบ้านใหญ่ เพราะว่าหลานผมกลับบ้านวันนี้เลยจะไปเช้าหน่อย จะได้อยู่ได้ทั้งวันหรืออาจจะนอนนั่นเลย ผมเลยใส่กางเกงขาสั้นสีดำแล้วก็ใส่เสื้อยืดโอเวอร์ไซส์สีขาว แล้วตอนนี้ก็กำลังเอาของในกระเป๋าสะพายอีกใบย้ายไปอีกใบหนึ่ง
“เราจะเอาเงินรับขวัญหลานเท่าไหร่ดี ให้ทองแท่ง 20 บาท ส่วนเงินนายให้เท่าไหร่”
ฉันหันไปถามคนตัวสูง เพราะไม่รู้ว่าจะให้เท่าไหร่ดีจริงๆ อะ เดี๋ยวจะว่าน้อยไป แล้วตอนนี้ฉันใส่กางเกงลายสก๊อตสีฟ้าอ่อนคู่กับเสื้อยืดสีขาวคอกลมเอวลอยแล้วก็สกรีนลายการ์ตูนน่ารักๆ นั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงแล้วก็กำลังมัดกล่องของขวัญให้หลานตัวน้อยๆ
“ทองตอนนี้มันเท่าไหร่ละ”
“ราคาทองคำแท่งขายออกวันนี้ บาทละ 32,000 รวมแล้วก็ 640,000 บาท ค่ะคุณธาวิน”
ผมหันมามองยัยตัวแสบก่อนจะมองไปที่กล่องทองที่ยัยนี่ห่อ
