ณ. เดอ คา เฟ บาย เฟรน
ติ้งต่อง
เสียงสัญญานบอกว่ามีคนเข้ามาในร้าน เกดกนกละสายตาจากบัญชีรายรับรายจ่ายขึ้นมองผู้ที่มาเยือน หญิงสาวสวยหุ่นนางแบบสองคนเดินเข้ามาในร้านด้วยใบหน้าบึ้งตึงแล้วสองสาวก็กระแทกก้นลงกับเก้าอี้อย่างไม่เบานัก (สงสารเก้าอี้จังเลย)
“คิดแล้วยังเจ็บใจไม่หายเลยนะจูลี่ เราสองคนทำงานแทบตายแต่ยายนั่นกลับได้ผลงานไป” สาวสวยคนหนึ่งพูดขึ้นเมื่อสั่งเครื่องดื่มเสร็จ
“นั่นสิมาเรีย เห็นเขาพูดกันที่ยายนั่นได้งานนี้เพราะเป็นว่าที่คู่หมั้นของกาสเตอร์ ไม่รู้จริงหรือเปล่านะ” อีกคนก็พูดขึ้นตอนท้ายน้ำเสียงเจ้าหล่อนสะบัด
“เรื่องนั้นฉันไม่สนหรอกนะ แต่เรื่องผลงานนี่สิยายนั่นจะได้เป็นพรีเซนเตอร์คนเดียวได้ไง ถึงพ่อยายนั่นจะมีหุ้นของโรงแรมก็เถอะ” มาเรียเป็นคนที่เห็นว่างานสำคัญกว่าผู้ชายแต่ความจริงแล้วเธอรู้ดีว่าเธอไม่มีหวังแล้วแน่ๆจึงยอมตัดใจ
“ ฉันก็คิดๆอยู่ว่าจะทำยังไงดีสัญญาก็ใกล้จะหมดแล้ว
