ด้านยูตะก็โทรไปปลุกกวีนาทันที เพราะวันหยุดอย่างนี้กวีนามักจะนอนทั้งวันไม่ทำอะไร แล้วเขาก็โทรไปหาเพื่อนสาวหลายสายเลยกว่ากวีนาจะยอมรับสายของเขาได้
“อื้อนังยุ แกจะโทรมาอะไรกันนักกันหนาเนี่ย” กวีนารับสายแล้วพูดด้วยเสียงงัวเงียอย่างขัดใจที่เพื่อนหนุ่มนั้นโทรจิกไม่หยุด
“แกจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนยะยัยเก้า ตอนนี้ผัวยัยชิชามาถึงไทยแล้วนะแก” ยูตะพูดบอกไปแบบรนๆ พอเขารู้ว่าโนอานั้นมาถึงไทยแล้วเขาก็ตื่นเต้นจนทำอะไรถูกแล้วตอนนี้
“ห้ะ! อะไรนะ ไหนบอกว่าเขาจะมาวันมะรืนไง ฉันยังไม่ได้ประชุมทีมเตรียมตัวอะไรเลยนะแก แล้วจะทำยังไงเนี่ย” กวีนาลุกขึ้นมานั่งด้วยสีหน้าตกใจ เมื่อได้ยินว่าโนอานั้นมาถึงประเทศไทยแล้ว ทั้งๆที่พึ่งประชุมกันเมื่อวานว่าเขาจะมาวันมะรืน
“ไม่ต้องทำอะไรเลยนอกจากรีบเอาตัวแกน่ะมาที่สถานีให้เร็วที่สุด เพราะคุณโนอาเขากำลังจะเข้ามาสัมภาษณ์ที่สถานีของเราตอนสองโมงนี้แล้ว แล้วพี่ชายแกก็ให้ยัย
