เธอเห็นตัวเองบนหน้าหนังสือพิมพ์ และแสร้งพยายามไม่ใส่ใจ ทั้งที่เธอเองก็หวั่นไหวไม่น้อย ลอแลนโซ่ไม่ใช่คนขี้ริ้วนี่ เขารูปงามไม่น้อยกว่าเพื่อนของเขาเลย หากตัดสีหน้ากระด้างนั่นออกไปบ้าง คริส อีแวนส์ที่แสดงเป็นกัปตันอเมริกายังต้องยอมหลีกทางให้เลย
“ฉันอยากถามพี่ให้แน่ใจอีกครั้งค่ะ หากพี่ไม่อยากทำสิ่งที่พ่อสร้างไว้ แล้ว พี่จะให้ใครทำ?” จู่ๆ ลอร่าที่นั่งเงียบก็ถามขึ้นมา
ลอแลนโซ่เอียงคอมอง มุมปากเขามีรอยยิ้ม “ถามแทนใคร ไอ้ลูกหมาแอนโทนี่มันฝากมาถามฉันเหรอลอร่า?”
ลอร่าชักสีหน้าใส่ “พี่ไม่ควรหยาบคายกับเขานะคะ”
“ขอโทษที ฉันลืมตัว ฝากไปบอกมันนะ อย่าฝันหวานไปเลย ต่อให้ฉันเลิกทุกสิ่งที่พ่อทิ้งไว้ขึ้นมาจริงๆ ฉันก็มีคนของฉันรออยู่ ไม่จำเป็นต้องคว้าใครที่ไหนก็ไม่รู้มาเสียบแทน” เรื่องนี้ลอแลนโซ่ปรึกษาคนของเขามาระยะหนึ่ง มีคนเห็นด้วยไม่น้อย และย่อมต้องมีคนคัดค้าน อำนาจมันหอมหวาน เพราะในอำนาจนั่นมีเรื่องเงิ
