“อาโทรหามิลล์ตลอดเลยนะครับ แต่เบอร์มิลล์ติดต่อไม่ได้ จะไปหาก็เข้าบ้านไม่ได้ อานึกว่ามิลล์แกล้งเหมือนครั้งที่แล้ว”
“บ้าใครจะแกล้งคะ”
“มิลล์รักอามั้ย”
“รักสิคะ ถามทำไม”
“มิลล์ไม่แต่งงานได้มั้ย”
“อาเก่งรู้ อาเก่งรู้หรอคะ0.0” เสียงตกใจ
“….”
“ป๊าให้แต่ง มิลล์ไม่ได้อยากแต่งซะหน่อย” คนตัวเล็กทำปากยู่
“งั้นหนีไปกับอา” มือใหญ่จับข้อมือเล็กจะพาเดินออกไป แต่เธอกลับหยุดนิ่งดึงต้านแรงเขาไว้ ชายตัวโตค่อยๆหันกลับมามอง
“ทำไม ไหนบอกรักอาไง ไหนบอกไม่อยากแต่งไม่ใช่หรอ”
“แต่ป๊ากับลุงคิงตกลงกันแล้วนี่คะ มิลล์จะขัดได้ยังไง”
“ทำไมจะขัดไม่ได้ ก็มิลล์เป็นเมียอาแล้ว จะไปแต่งกับคนอื่นได้ไง”
“อาเก่ง หยุดพูดแบบนี้ได้มั้ยคะ คำก็เมียสองคำก็เมีย ถ้าคนอื่นมาได้ยินจะทำยังไง”
“ทำไม ได้ยินแล้วเป็นยังไง” มือใหญ่บีบแขนเล็กแน่น เสียงดุดันดังทุ้มจนน่ากลัว
“อาเก่งมิลล์เจ็บ”
“มิลล์รักมัน ใช่มั้ย?”
“อย่าไร้สาระค่ะ เ
