1 เมาสวาท NC+

2653 คำ

“ไม่ อื้อออออ” ปากที่กำลังจะอ้าปฏิเสธถูกปิดลง เขาใช้ลิ้นสากตวัดกวาดเลียไปทั่วพร้อมกับดูดซับลิ้นเล็กล้อเล่นไปมาจนปั้นหยาถึงกับเคลิ้มตามหยุดดิ้นรนขัดขืน “เชื่อรึยัง...ว่าไม่ได้ดื่ม...” เขายังคงยืนยันหลังจากถอนจูบออกมา “ไม่...อื้อ...” ถึงเขาจะไม่ได้ดื่มแต่ว่าเธอดื่มมันก็ไม่ต่างกันเลยเมื่อในปากเล็กนั้นกลิ่นคละคลุ้งไปด้วยรสแอลกอฮอล์ พอลรภีกดจูบลงมาอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ต่างจากครั้งแรกเมื่อมันทั้งดูดดื่มเรียกร้อง ยิ่งปั้นหยาไม่ขัดขืนยิ่งทำให้เขาได้ใจ จุ๊บๆๆ “อึ! อือ...” เสียงครางหวานดังขึ้นไม่หยุด เมื่อใจหนึ่งอยากผลักเขาออกแต่อีกใจหนึ่งกลับรู้สึกตื่นเต้นกับประสบการณ์แปลกใหม่ที่เขากำลังพาไป หมับ! สวบ! มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วลำคอระหง พร้อมกับจูบปากเล็กดูดดื่มเรียกร้องเอาแต่ใจโดยไม่ยอมให้เธอได้หายใจหายคอ ก่อนจะค่อยๆเลื่อนมือลงมาตามร่างสาวผ่านเข้าไปใต้ชุดซีทรูบางเบาที่เธอใส่อยู่แล้วเจอเข้ากับอกอวบกลมกลึงที่ไม่เล็กไม่ใหญ่แต่กำลังพอดีมือ “อ๊ะ! อื้อ..” เสียงร้องครางดังขึ้นไม่หยุดในทุกๆที่ ที่ถูกเขาสัมผัสแตะต้อง พอลรภีค่อยๆกดเน้นบีบคลึงไปบนยอดปทุมแข็งเป็นไตอย่างอ้อยอิ่งพร้อมกับกดกลางกายถูไถเสียดสีไปกับต้นขาของเธอด้วยความต้องการอันมากมายยิ่งบวกกับฤทธิ์ของยาเสพติดในร่างกายมันยิ่งทำให้เขาต้องการมากขึ้นไปอีก “อ๊า! อยะ...อย่า...” เสียงห้ามอันแผ่วเบาบอกขึ้นหลังจากที่ปากพึ่งเป็นอิสระ “หยุดไม่ได้แล้ว ผมต้องการ” ชายหนุ่มบอกออกมา น้ำเสียงเริ่มแตกพร่าด้วยความต้องการ พอลรภียกตัวขึ้นแล้วมองจ้องหน้าขาวที่เปลี่ยนเป็นสีแดงสุกปลั่งด้วยฤทธิ์สวาทที่ถูกเขาปลุกขึ้นมา ก่อนจะอดใจไม่ไหวกดจูบลงไปที่แก้มเนียนอีกครั้งและพอได้ดอมดมเขาก็แทบคลั่งเพราะกลิ่นกายอันหอมหวานเย้ายวนใจเรียกร้องให้เขาเชยชิมมากขึ้นเรื่อยๆ “ลุง...พะ...พอได้แล้ว...” “ไม่ได้...หยุดไม่ได้...” เสียงแหบพร่ากระซิบบอก แคว๊ก!... ก่อนจะดึงชุดบางเบาออกแต่ดันหนักมือจนมันขาดออกจากกันเผยให้เห็นร่างบางขาวเนียนราวน้ำนม อึก!... ผิวสาวดูอ่อนวัยน่าหลงใหลจนเขาอดกลืนน้ำลายอันเหนียวหนืดลงคอไม่ได้ “อย่ามอง...” ปั้นหยารีบยกมือขึ้นปิดร่าง แต่ด้วยมือเล็กเกินไปเลยแทบปกปิดส่วนไหนไม่ได้เลย “สวย...” คำชมที่มาพร้อมกับสายตาอันพร่าหวานทำให้คนที่มองอยู่ถึงกับเขินอาย “ปล่อยได้แล้ว...เดี๋ยวก็ติดคุกหรอก อ๊ะ...อ๊า มะ...ไม่ๆๆ อื้อ...” จุ๊บ!...หมับ...สวบ.... พอลรภีไม่ได้ฟังในสิ่งที่เธอพูดเมื่อความต้องการกำลังบดบังสายตาและปิดหูของเขาจนแทบไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ปากร้อนก้มลงจูบไปบนสองปทุมถันพร้อมกับงัดเอาความใหญ่โตของตนเองออกมาก่อนจะยกตัวขึ้นมองเมื่อตอนนี้ปราการชิ้นสุดท้ายของปั้นหยายังปกปิดร่องสาวของเธออยู่ สวบ...สวบ...สวบ... “อ๊า...” เสียงครางทุ้มดังขึ้นพร้อมกับกำรูดแก่นกายชายเพื่อเตรียมพร้อมออกศึกรักในคืนนี้ “อย่านะ...มัน...มันใหญ่เกินไป...” ส่วนปั้นหยา พอลืมตาขึ้นมามองเห็นเข้ากับความใหญ่โตในมือของพอลรภีเธอถึงกับถอยกายหนีเมื่อมันใหญ่จนน่ากลัว หมับ! เขาจับขาเรียวดึงลงมาหาเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะถอยหนี “เดี๋ยวก็รู้ว่าใครใหญ่กว่ากัน” พูดจบพอลรภีก็เอื้อมมือมาดึงกางเกงชั้นในตัวน้อยของเธอออกจากการปิดบังก่อนจะเผยให้เห็นความอ่อนเยาว์ของสาวน้อยที่ไร้การแตะต้องจากมือชาย เมื่อเขาเป็นคนแรกที่ได้เห็นร่างกายอันสวยงามและสมบูรณ์แบบของเธอ “ไม่...อย่ามอง ไอ้ลุงบ้า...” พรึ่บ! ปั้นหยารีบหยิบผ้าที่อยู่ใกล้มือขึ้นมาปิดร่างกาย แต่พอลรภีก็ดึงมันโยนทิ้ง พรึ่บ! “................” พอลรภีหยุดมองกลางกายสาวอย่างตกตะลึง ทำไมยิ่งได้เห็นเขายิ่งรู้สึกว่ามันแปลกไปหมดทุกอย่าง เมื่อคนตรงหน้าดูอ่อยเยาว์แม้กระทั่งตรงส่วนสงวน มันเรียบเนียนไร้ขนเหมือนกับของเด็กน้อยเพราะถูกเจ้าของตัดแต่งดูแลเป็นอย่างดี “ทำไมสวย...ขนาดนี้...” เขาเงยหน้าขึ้นมองไปยังเจ้าของร่างสวยอย่างไม่อยากเชื่อ แต่ตอนนี้ปั้นหยาอายจนแทบอยากหายตัวไปจากตรงนี้แล้ว เขาได้เห็นทุกอย่าง...ทุกอย่างที่ไม่เคยมีใครได้เห็น “อย่านะ!...ไม่เอา!...” เธอร้องเสียงหลงเมื่อเห็นว่าเขาขยับเข้ามาจ่อความใหญ่โตชิดกับกุหลาบสาวของตนเอง ตึก! ตึก! ตึก!... เธอพยายามดันกายใหญ่ออกห่าง พร้อมกับใช้กำปั้นทุบไปบนกล้ามเนื้อของเขา “ผมทนไม่ไหวแล้ว ทนไม่ไหวจริงๆ” แต่พอลรภีทนไม่ไหวจ่อความใหญ่โตไปบนปากถ้ำทางเข้าของเธออย่างพร้อมรบ สวบ!! ปึก!... “!?” นะ...นี่มันอะไรกัน! ทำไม... เขาดุนดันมันเข้าไปอย่างไม่สนใจแรงดิ้นรน แต่กลับต้องนิ่งค้าง เมื่อมีเยื่อบางมาขวางกั้นเอาไว้ “อ๊ะ! จะ...เจ็บ! ไม่เอา เอามันออกไป!” ปั้นหยาที่เจ็บแสบเหมือนเนื้อกำลังฉีกรีบหดตัวหนีแต่เขากลับจับเอาไว้ไม่ยอมให้ไปไหน เขาไม่ได้เปิดทางรักให้กับเธอเพราะคิดว่ามันคงไม่จำเป็น แต่พอเข้าไปในกายสาวทุกอย่างมันกลับไม่เป็นอย่างที่คิดเมื่อเข้าได้แค่หัวบานหยักกลับต้องเจอเยื่อบางๆกางกั้นเอาไว้ พอลรภีถึงกับไปต่อไม่เป็น “เจ็บ! เอาออกไป...ลุง...อื้อ ฉันเจ็บ!” ปั้นหยาพยายามบอกพร้อมกับยกมือขึ้นดันไปที่หน้าท้องของเขา แต่ก็ทำได้แค่นั้นเมื่อพอลรภีได้แต่แน่นิ่ง หน้าคมเหยเกอย่างเริ่มเจ็บเมื่อเธอกำลังบีบรัดลำเอ็นใหญ่จนเขาไม่สามารถไปต่อได้ “ยังไม่เคยเลยใช่ไหม...” เขาก้มลงมองหน้าเธอพร้อมกับถามออกมา “ไม่! เอาออกไป อ๊ะ! บอกว่าเจ็บ!!” เธอบอกความจริงออกมาด้วยสีหน้าเหยเก สองขาเรียวอ้ากว้างเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดที่กำลังได้รับ พอลรภีแทบไม่อยากเชื่อ เธอเป็นผู้หญิงที่เขาเจอที่ผับแถมลากเขาเข้าห้องอีก แล้วทำไมยังบริสุทธิ์อยู่อีก “ไม่ได้...ออกไม่ได้” เสียงสั่นบอกขึ้นด้วยหน้าตาเหยเก สวบ!!!! “อ๊ะ! จะ...จะ...เจ็บ!! ฉันเจ็บ!!!” ปั้นหยาถึงกับร้องออกมาสุดเสียงเมื่อเขาไม่ฟังแถมยังใส่เข้ามาจนสุดแท่งรัก “เดี๋ยวก็หาย” ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! และสุดท้ายเขาก็ตัดสินใจดันแก่นกายเข้าไปรวดเดียวจนมิดลำพร้อมกับเริ่มขยับกระแทกสอดใส่ทันทีเพราะถ้าขืนยังลีลามีหวังได้ทรมานกันทั้งคู่เป็นแน่ ส่วนปั้นหยาเจ็บจนชาไปทั้งกลางกายสาว สองมือจิกเกร็งไปบนผ้าปูที่นอนจนเส้นเลือดปูดขึ้นไม่ต่างจากสองเท้าที่ถูกเขาจับยกอ้ากว้าง ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปากเล็กกัดเข้าหากันแน่นในทุกๆครั้งที่เขาขยับสอดใส่จนเลือดไหลซึมออกมา ความบริสุทธิ์ที่เก็บเอาไว้มาตลอดสิบแปดปีต้องเสียมันไปเพียงเพราะแฟนหลอกๆที่เธอจ้างมา รู้อย่างนี้เธอทิ้งเขาไว้ที่ผับยังดีกว่าให้เขามาย่ำยีเธอแบบนี้ “จ๊วบ! จุ๊บ! อื้ม!...” พอลรภีที่พยายามกดจูบลงไปบนปากเล็ก เขาพอเข้าใจถึงความเจ็บปวดที่เธอกำลังเจออยู่ เพราะถ้าเขารู้ว่าเธอยังไม่เคยเขาจะไม่แตะต้องเธออย่างแน่นอน “อื๊อ! ไม่! อ๊า อื้ออออ” ส่วนปั้นหยา ได้แต่ส่งเสียงครางออกมา ตอนนี้ทั้งเจ็บทั้งปวดจนแทบทนไม่ไหว ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! หลังจากที่สอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปจูบซับด้านในปากเล็กได้สำเร็จ เขาก็เริ่มแรงรักกดกระแทกหนักหน่วงโดยไม่สนใจอาการเกร็งเจ็บของเธอ เมื่อรู้ดีว่าถ้าเธอผ่านครั้งแรกไปแล้ว เธอจะเจอกับสวรรค์ในครั้งต่อๆไป และพอคิดว่าถ้าครั้งต่อๆไปของเธอนั้นไม่ใช่เขา ชายหนุ่มถึงกับรู้สึกโกรธอย่างไม่มีเหตุผลแล้วเริ่มแรงรักหนักหน่วงขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “อ๊ะ! อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ! ไอ้บ้า!!! อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ! เจ็บ!!! อ๊ะ!” “ฮึ่ม!...อ๊า! อ๊า!...” พอลรภีที่เริ่มทนไม่ไหวยกตัวยืดขึ้นสูง สองมือเอื้อมมาจับสะโพกผายแล้วยกลอยขึ้นจากพื้นเตียงก่อนจะกระแทกกายใส่ไม่ยั้ง จนกระทั่งทนไม่ไหวปลดปล่อยน้ำรักขาวข้นใส่กายสาวเพราะดันเอาออกมาไม่ทัน บ๊วบ!!... ก่อนจะค่อยๆดึงลำกายที่ยังคงใหญ่ขยายของตนเองออกมา สองตาคมจ้องมองไปที่แท่งรักที่อาบไล้ไปด้วยน้ำรักของเขาและเลือดสาวของเธออย่างรู้สึกพึงพอใจทั้งๆที่เขาไม่เคยนิยมเปิดบริสุทธิ์สาวๆเพราะมันไม่ทันใจ แต่เขากลับรู้สึกดีที่ได้เป็นคนแรกของเธอเสียอย่างนั้น “ออกไป...ออกไปจากห้องของฉัน...” เสียงอันแผ่วเบาบอกขึ้นก่อนจะหมุนตัวลงไปนอนตะแคงโค้งทั้งเอามือมากุมไว้ที่หน้าท้องน้อยอันเจ็บจุกของตนเอง ส่วนร่องรักสาวของนั้นเจ็บจนชาไปเรียบร้อยแล้ว “ผมไม่รู้ว่าคุณไม่เคย...” เสียงแหบบอกขึ้นอย่างเริ่มรู้สึกผิด “ไม่ต้องพูดมาก ออกไป...” แต่ปั้นหยาก็อายเกินกว่าจะหันไปมองเขา ได้แต่เอ่ยปากไล่ “แต่...” ตุ๊บ!... “ฉันบอกให้ออกไป! อ๊ะ! ออกไป” เธอตะคอกเสียงดังพร้อมกับโยนหมอนที่วางอยู่ใส่เขาเพื่อไล่ให้เขาออกไป พอลรภีอดที่จะจ้องมองลงไปดูยังร่องสาวของเธอไม่ได้และตอนนี้มันกำลังมีเลือดผสมกับน้ำรักของเขาไหลออกมา ชายหนุ่มเลยตัดสินใจลุกขึ้นแล้วเดินไปหยิบกระดาษชำระก่อนจะเดินกลับมาหาเธอ หมับ... เขาจับสองขาเรียวอ้าออกจากกันอย่างเบามือ “อ๊ะ! จะทำอะไร!” เธอรีบถามขึ้นอย่างตกใจ “เช็ดให้” ไม่พูดเปล่าแต่เขายังเอื้อมมือที่ถือกระดาษชำระเข้าไปเช็ดคราบน้ำรักของเขาและเธอออกให้ “อ๊ะ! ไม่! อื้อ! ไม่ต้อง...” เธอรีบดิ้นขัดขืนแต่เขาก็จับเอาไว้แน่นไม่สนใจแรงดิ้นของเธอจนสุดท้ายเธอก็ได้แต่นอนนิ่งให้เขาได้ทำด้วยความอับอาย อ๊า...บ้าจริง!... ส่วนพอลรภีก็ค่อยๆเช็ดความสกปรกออกอย่างเบามือเพราะกลัวเธอจะเจ็บไปมากกว่านี้ ชายหนุ่มจับจ้องมองกุหลาบสาวที่ถึงแม้จะบวมแดงแต่กลับน่ามอง มือที่เช็ดอยู่เริ่มช้าลงเรื่อยๆ นิ้วยาวค่อยๆแหวกเข้าไปในรอยแยกที่ขนาดถูกเขาเข้าไปเยี่ยมชมแล้วรอบนึงแต่มันกลับยังหุบสนิทเหมือนกับว่ายังไม่เคยถูกรุกรานมาก่อน “อ๊ะ! พะ...พอแล้ว..” จากที่ยอมนอนนิ่งให้เขาทำ กลับเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้น ปั้นหยารีบบอกให้เขาหยุด “ยัง...ยังไม่สะอาด...” แต่พอลรภีไม่ได้ทำตาม เขายังทำความสะอาดต่อไป อันที่จริงแล้วมันสะอาดหมดจดทั้งข้างในและข้างนอกเพราะเขาควานเอาน้ำกามออกมาจนหมด แต่ที่เขายังไม่ยอมออกห่างก็เพราะว่าความต้องการที่พึ่งจบลงกลับมาอีกรอบเสียแล้ว ใจเย็นๆ เธอยังเจ็บอยู่... เขาเฝ้าบอกตัวเองแต่มือใหญ่กลับไม่ได้สนใจที่จะทำตาม เมื่อมันกำลังสอดใส่เข้าออกในร่องสาวที่เริ่มมีน้ำหวานใสไหลออกมาอีกครั้ง แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! น้ำรักที่กำลังหลั่งรินออกมาอีกครั้งทำให้เกิดเสียงดังขึ้นเรื่อยๆเมื่อถูกเสียดกระทบ “อ๊า! พะ...พอแล้ว อื้อ ลุง...อื้อ ไม่เอาแล้ว...อ๊ะไม่เอา...” ปั้นหยาที่เริ่มรู้สึกต้องการพยายามบิดกายหนี แต่ก็ทำไม่ได้ เสียงหวานเริ่มครางกระเส่าเมื่อถูกปลุกเร้ามากขึ้นเรื่อยๆ แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! “ขออีกได้ไหม” เขาบอกออกมาเมื่อร่องสาวบีบรัดนิ้วเขาจนแทบอยากสอดใส่เอ็นใหญ่เข้าไปแทน แต่ปั้นหยาก็ไม่อยากให้เขาทำอีกเพราะเธอยังเจ็บอยู่ ยิ่งมีเสียงน้ำรักของเธอดังออกมาทุกครั้งที่นิ้วของเขาขยับเข้าออกมันยิ่งกระตุ้นความต้องการของเขามากขึ้นเรื่อยๆ หมับ! “อ๊ะ! อ๊า! ทะ...ทำอะไร อื้อ!” ปั้นหยายกตัวขึ้นมามอง จุ๊บ! จ๊วบ!!!!! และสิ่งที่เห็นคือพอลรภีกำลังแตะต้องลิ้นสากไปบนกลางกายสาวของเธอ ความร้อนชื้นทำให้ปั้นหยาหูอื้อตาลายทิ้งตัวลงไปนอนหอบกระเส่าอีกครั้ง เมื่อความเจ็บปวดเริ่มถูกทดแทนด้วยความเสียวสยิว ทุกที่ ที่ปลายลิ้นสากลากผ่านเสียวซ่านจนเธอต้องขยับสะโพกหนีแต่เขาก็ยังคงตามติดมาเชยชิม แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แผล็บ! แผล็บ! จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! จ๊วบ! จ๊วบ! “อ๊าาาาาาา ละ...ลุง อื้อ เสียว...อ๊า ลุง...” เสียงครางดังขึ้นไม่หยุดสลับกับเสียงดูดกินร่องสาวเหมือนกับว่าเป็นอาหารเลิศรสที่เขาถูกใจ สองมือใหญ่ยกสะโพกของเธอขึ้นแล้วกดเน้นกลืนกินอย่างไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ลิ้นสากแหวกว่ายสอดใส่เข้าไปควานลึกเข้าออกยิ่งเธอสั่นระรัวเขายิ่งได้ใจ ปั้นหยาได้แต่กัดฟันแน่นรับเอาความซ่านเสียวที่เธอพึ่งเคยได้รับมัน ความอายที่มีก่อนหน้านี้หายไปจนหมด แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! “อ๊าาาาาาา!” เธอปล่อยความต้องการไปตามที่เขานำพาจนกระทั่งทนไม่ไหวส่ายสะโพกวนรัวกับหน้าคมจนปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง “ขอนะ...” พอเห็นว่าเธอเสร็จสม พอลรภีค่อยๆปล่อยให้เธอเป็นอิสระแล้วเขาก็ยันตัวขึ้น แต่ปั้นหยาที่หมดแรงได้แต่ขดตัวตะแคงหนี เขากำลังจะฆ่าเธอใช่ไหมเมื่อตอนนี้หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบจะกระเด็นออกมานอกอก โดยไม่รู้เลยว่าถึงจะเอียงตัวหนีก็ไม่สามารถพ้นมือของเขาไปได้เมื่อพอลรภีดันนอนตะแคงราบแนบไปกับร่างเธอพร้อมกับสอดใส่เข้ามาทางด้านหลังแทน สวบ!! ปึก! เสียงสอดใส่ดังขึ้นพร้อมกับการดุนดันแท่งรักเข้าไปจนสุดลำเอ็นยาว “อ๊ะ! อื้อ!...” ปั้นหยารีบงอตัวเมื่อความเจ็บจุกกำลังกลับมาเยือนเธออีกครั้ง ปึก! ปึก! พอลรภีเริ่มขยับเข้าออกเร็วขึ้น “อ๊าาาา...” พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ! จากนั้นทั้งห้องก็ดังไปด้วยเสียงครางเสียวของทั้งสองเมื่อปั้นหยาเริ่มหายเจ็บแต่ก็ยังคงปวดกับความใหญ่โตของเขาที่มันกระแทกเข้าลึกจนชนกับท้องน้อยของเธอ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันรู้สึกเสียวแบบที่เธอไม่เคยเป็นมาก่อน เสียวจนเธอร้องไห้ออกมาทั้งๆที่สุขสมเหลือนับคณา ส่วนพอลรภีเองก็ไม่ต่างกัน ตั้งแต่เขามีอะไรกับผู้หญิงมา เธอเป็นคนแรกที่ทำให้เขาต้องการจนกล้าที่จะกลืนกินเธอแบบเมื่อกี้ เธอดูบริสุทธิ์และทำให้เขามีความสุขในบทรักอันแสนอ่อนหัดอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยจริงๆ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more