13

1592 คำ

“ตามสบายเลยครับ” องศาเอ่ยอนุญาต มองคู่หมั้นสาวที่รีบเร่งออกไปจากบ้านไม่วางตา “แกมาทำไมที่นี่ไอ้ชั่ว” พอออกมาถึงหน้าบ้านเธอก็ดันร่างของไอ้แมงดาไปที่รถอย่างรวดเร็ว “พูดกับผัวให้ดีๆ หน่อยสิจ๊ะเมียจ๋า” “กับแกฉันควรพูดดีด้วยอย่างนั้นเหรอ” “เงินที่ผัวขอเมื่อไหร่เมียจะให้” ชัชชาติแบมือมาด้านหน้า “ฉันไม่ใช่ตู้เอทีเอ็มนะ ไปรอฉันที่เก่าจะหาไปให้แต่ไม่ทั้งหมดนะ” พอได้ยินแบบนั้น ชัชชาติก็ทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอ “ทำไมได้แค่นี้ ฉันขอไปมากกว่านี้นี่นา” ชัชชาติมองเงินที่ได้มาด้วยความรู้สึกไม่สบอารมณ์หนักขึ้นกว่าเก่า “แกไปเล่นเสียตั้งหลายล้าน จะให้ฉันเอาเงินมาประเคนให้แกอย่างนั้นเหรอ ไอ้บ้าเอ๊ย!” “ก็ได้ๆ” ประโยคของชัชชาติทำให้จิรดามองอย่างสงสัย “ทำไมง่ายจัง” “อ้าว... ง่ายก็ไม่ดีอีก งั้นเอามาสิ” “ไอ้แมงดาเอ๊ย” “ปากดีนักนะ” ชัชชาติบีบปลายคางของจิรดาอย่างโมโห ไม่ชอบโดนด่าว่าแมงดาบ่อยๆ “นี่ปล่อยนะ”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม