ทางด้านอารอน ขบกรามแน่น เมื่อฟ้าครามเบือนหน้าหนีราวกับรังเกียจทนเห็นหน้าเขาไม่ได้ ชายหนุ่มเพิ่งรับรู้ในนาทีนี้นี่เองว่าความเจ็บปวดอันเกิดจากพิษรักนั้นช่างเจ็บสิ้นดี!
อารอนและฟ้าครามสงบศึกกันชั่วขณะ ต่างก็นิ่งเงียบตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตนเอง กระทั่งคนขับรถ ขับมาถึงบริเวณท่าเรือ ก็สั่งให้อีกฝ่ายจอดรถ พร้อมกับเอ่ยบอกฟ้าครามติดเสียงแข็งห้วน
“ลงจากรถสิ ผมจะพาคุณไปนั่งเรือล่อง[1] ช่องแคบบอสฟอรัส”
“ไปล่องเรือ หรือว่าไปเข้าโรงเชือดกันแน่คะ” ฟ้าครามอดไม่ได้ที่จะแขวะอารอนอีกครั้ง
อารอนถลึงตาใส่ ยื่นมือใหญ่ไปข้างหน้าให้ฟ้าครามจับประคองออกจากรถยนต์ โดยไม่ลืมเอ็ดหญิงสาวกลับคืนด้วย
“เลิกแขวะผมได้แล้ว ฟ้าคราม ออกมาจากรถเร็วๆ แล้วก็ปั้นหน้าฉีกยิ้มเข้าไว้ ทำตัวให้เหมือนคู่รักข้าวใหม่ปลามัน ที่พากันมาดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์หน่อยสิ”
“น้ำผึ้งพระจันทร์กำลังกลายเป็นน้ำผึ้งขม”
มีหรือที่ฟ้าครามจะเชื่อฟ
