“ตายแล้วค่ะคุณ คุณดูสิคะ ดูนี่ ดู... ดู...”
คุณเกตุวดียื่นมือถือที่กำลังเปิดคลิปที่ของก้าวกล้า เขาพาพาฝันเข้าไปในห้องพัก โดยไม่ออกมาอีก เป็นเวลานาน
“ทำไมเล่า”
“เลขาฯ ประสาอะไรถึงได้นอนกับเจ้านายน่ะ แล้วดูสิ มันกล้าเอานางผู้หญิงคนนั้นมาเหยียบปลายจมูกของเรา นี่เป็นโรงแรมของเรานะคะ”
“เฮ้อ... ทำตัวเป็นสต๊อกเกอร์แบบนี้ แล้วสบายใจไหม ปล่อยวางบ้างเถอะ แล้วมองหาความสุขให้เป็น อะไรที่ทำแล้วทุกข์ใจ ก็อย่าทำ เข้าใจไหม?”
“แหม... ความสุขของฉันก็คือ ให้ตาก้าวเป็นฝั่งเป็นฝา”
“แล้วไง ก็ให้มันหาเมียเองไง”
“แล้วดูมันทำประชดฉันสิ เอาเลขาฯ มานอนบนเตียง แบบนี้คุณรับได้หรือคะ”
“คุณเกตุเปิดตาของคุณให้กว้าง ๆ เถอะ สมัยนี้น่ะนะ หนุ่ม ๆ สาว ๆ ไปถึงไหน ๆ กันแล้ว รู้ไหมเอ่ย ไม่เหมือนตอนที่เราเป็นหนุ่มเป็นสาวหรอกนะ แม้แต่จะจับมือยังไม่กล้าน่ะ”
“แต่ฉันก็ไม่อยากได้สะใภ้แบบนี้นี่คะ”
ทำตัวฟึดฟัดเหมือนเป็นเด็ก
