คลั่งรักพายุร้าย
ตอนที่17
[ต่างรู้สึกดี]
ฉันลุกขึ้นเดินก้าวลงจากเรือ มาแตะพื้นทรายที่ชาดหาดหัวหินอีกครั้ง เมื่อความวุ่นวายที่น่าปวดหัว ที่เกาะทะลุ ทำให้ฉันพลาดการดำน้ำดูปะการัง ที่วาดฝันเอาไว้อย่างสวยงามต้องมาจบลงไม่เป็นท่า
พี่พายุยืนเคลียร์ค่าจ้างเหมาเรือ ฉันก็รีบก้าวเท้ายาว ๆ เพื่อให้ถึงบ้านพักไว ๆ เพื่อจะได้ไปอาบน้ำนอนพักผ่อน และอีกอย่างตั้งใจจะหลบหน้ากับคน ที่คุยกันไม่ค่อยจะรู้เรื่องด้วย
พายุลงจากเรือก็เห็นร่างเล็ก เดินออกไปไกล จึงออกวิ่งเพื่อจะตามให้ทันกัน
"หนูพร้อมรอพี่ด้วย"
พี่พายุออกวิ่งตามจนทัน แล้วคว้ามาจับข้อมือดึงรั้งให้ฉันหยุดเดิน
"งอนพี่เหรอ ทำไมต้องโมโหขนาดนี้ด้วยฮึ!" พี่พายุดึงแขนฉันให้หยุด แล้วเดินมาดักหน้าฉัน
"เปล่าค่ะ พร้อมไม่ได้งอน พร้อมแค่อยากอาบน้ำไว ๆ รู้สึกเหนียวตัว"
"ถึงอยากอาบน้ำ ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเดินหนีพี่ขนาดนี้มั้ง" เขาว่าจบ ก็หันมาสบตาฉันอย่าง
