คลั่งรักพายุร้าย
ตอนที่14
[กับดัก]
เมื่อลงมาถึงรถฉันกับพี่พายุก็ก้าวขึ้นรถ แล้วเขาก็ขับออกไปเรื่อย ๆ เราออกมาไกลมาก เพราะฉันสังเกตเห็น ถึงความแปลกตาของเส้นทางที่รถแล่น ฉันไม่คุ้นเส้นทางนี้มาก่อน นี่! พี่พายุจะพาฉันไปไหน ฉันได้แต่เก็บงำตั้งคำถามหลายประโยค ที่จะไต่ถามเขาอยู่ในใจ แต่เมื่อรถแล่นมาไกลมากจริง ๆ ฉันจึงเอ่ยถามเขาออกไป
"พี่ยุ จะพาพร้อมไปไหนคะ" ฉันหันไปมองเสี้ยวหน้าที่หล่อเหลา ของคนขับที่ตั้งหน้าตั้งตา มองเส้นทางข้างหน้าอย่างตั้งใจ
"ไม่ต้องถาม ถึงก็รู้เอง ถ้าง่วงก็นอนซะ" คนขับหันมาชำเลืองมองฉันแว๊บหนึ่ง ก็หันไปสนใจกับเส้นทางข้างหน้าเหมือนเดิม
ฉันนั่งมองสองข้างทางที่ไม่คุ้นชิน ไปตลอดเส้นทาง อย่างเพลิดเพลิน ตั้งแต่ตอนเย็น จนกระทั่งในเวลานี้ความมืดมิดได้คืบคลานเข้ามาแล้ว พร้อม ๆ กับแสงไฟตามเสาทาง ที่สาดส่องให้แสงสว่าง ตลอดเส้นทางและรถราที่แล่นสวนทางกันไปมา ต่างก็เปิดไฟหน้ารถสว่า
