5

1535 คำ

เสียงของจันทร์เจ้าสุดแสนกระเส่าเพียงใด แต่อีพี่ช้างดูจะไม่สนใจแม้แต่น้อย เขาดูดดื่มน้ำจากบ่อน้อย ๆของเธอ เหมือนหิวกระหายมาหลายปีดีดัก เมือกเหนียวถูกปลายลิ้นฉกลากขึ้นมาบนปากบ่อ เนื้ออูมยามนี้ มันวาว เปียกชุ่ม ราวกับบ่อน้ำในฤดูฝน “พี่ช้างจ๋า....” มือเรียวของจันทร์เจ้าเลื่อนจากเต้ามาขยุ้มเส้นผมของพี่ช้างฉุดให้พี่ช้างขยับขึ้นบน ทาบทับ และแทรกความเป็นชายเข้าที่เข้าทางเสียที อย่างที่จันทร์เจ้าเพิ่งหลุดปากสารภาพ เธออยู่ในอารมณ์อยากเกินอยาก อีพี่ช้างใจร้าย... นอกจากไม่ยอมขยับออกจากตรงนั้นแล้ว ยังได้ยินเสียงลิ้นที่ฉกรัวเร็วเข้าไปในช่องทาง จนทำให้จันทร์เจ้าสุดทรมาน ยกสะโพกลอยขึ้นจากพื้น สองมือผละจากศีรษะของพี่ช้าง ขยำขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับย่น น้ำหวานพรั่งพรูมาพร้อมกับอาการเสียวซ่าน สะบัดร้อนสะบัดหนาวสุดขีด องคาพยพทั้งหมดของเธอดูเหมือนว่ากำลังเกร็ง อยากกรีดร้องสุดเสียง แต่กลับขึงริมฝีปากสะกดกลั้นเอาไว้ หารู้ไม่ว่ายิ่งสะกดกลั้นมากเท่าใด เธอก็ยิ่งพบกับความสุขซ่าน เสียวสยิว หัวใจดวงน้อยกระตุกรัว หน้าท้องบิดเป็นเกลียวคลื่น มันไม่ได้ต่างอะไรกับผิวน้าที่กำลังถูกพายุโถมกระหน่ำ พี่ช้างถอนปากจากร่องฉ่ำของเธอนิดหนึ่ง มองอาการของเจ้าสาวผู้บริสุทธิ์ที่กำลังตกอยู่ในอาการดังกล่าวด้วยสีหน้าพึงพอใจ พี่ช้างรู้แหละว่า... อาการของจันทร์เจ้านั้น คือ เสร็จสมอารมณ์หมายไปแล้ว แต่เธอยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ น้ำหวานเหนียว ๆ ที่พี่ช้างกลืนกินอย่างไม่รังเกียจนั้น ฟ้องชัดว่าจันทร์เจ้าเสร็จคาปากพี่ช้างไปเรียบร้อยจริง ๆ แต่...อาการหวิว เสียววาบ ๆ ยังคงอยู่กับเธอ และมันพร้อมจะถูกกระตุ้นต่อให้มีอีกหลาย ๆ ครั้งตามมา นั่นแหละคือจุดมุ่งหมายที่พี่ช้างต้องการ อยากให้เธอพบกับความสุขหลาย ๆ ครั้ง หลังจากนั้นเขาถึงจะใส่พี่ช้างน้อยแทรกเข้าไป สำหรับเขา...คงใช้เวลาไม่นานก็อาจกระฉูดธารารักออกมา ถ้าเขาใจร้อนกว่านี้ เธอคงค้าง และอาการค้างตั้งแต่การร่วมรักในครั้งแรกนั้น น่าจะไม่ได้ทำให้เธอประทับใจแม้แต่นิดเดียว พี่ช้างเลื่อนขึ้นมาทาบทับ แล้วในช่วงเวลาที่จันทร์เจ้าเพิ่งระทดระทวยกับอาการเสร็จสมล่าสุด เขาก็แทรกแก่นกายผงาดเต็มที่ผ่านกลีบดอกไม้ชุ่มฉ่ำของเธอ คราวนี้เป็นของจริง จันทร์เจ้าสะดุ้ง ดวงตาขยายโตขึ้น เช่นเดียวกับความรู้สึกของเธอ “พี่จ๋า...” ทั้ง ๆ ที่ร่องนั้น มีเมือกน้ำหวานฉ่ำเยิ้มอยู่เต็มที่แล้ว และความรู้สึกของเธอก็เตรียมพร้อมเต็มที่สำหรับการเติมเต็มจากพี่ช้าง แต่พอเจอเข้าจริง ๆ หญิงสาวรู้สึกเหมือนกำลังถูกแยกออกเป็นสองส่วน คล้าย ๆ กับจะอึดอัด แต่มันซ่อนความเสียว หวิว ๆ รวมอยู่ด้วย อยากผลักให้พี่ช้างออกไปจากร่าง แต่เรียวแขนก็กลับโอบกระหวัดรอบเอว และกำลังเลื่อนไปที่สะโพกของพี่ช้าง ข้างในลึกสุดของเธอ ถูกรบกวน... “พี่จ๋า...” ปากหลุดเสียงเพ้อ ดวงตามีหยาดน้ำคลอเบ้า อารมณ์เหมือนได้สูญเสียสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตแล้ว และเป็นความสูญเสียที่ไม่ได้ทำให้เธอเสียใจ หากมันคือความปีติระคนร่านอยากต่างหาก พี่ช้างรู้สึกต่างจากจันทร์เจ้าอยู่บ้างตรงที่... เหมือนได้ครอบครองจันทร์เจ้าทั้งตัวและหัวใจอย่างแท้จริง พี่ช้างผ่านการร่วมรักมาบ้าง กับผู้หญิงคนอื่น แต่ไม่เคยรู้สึกภูมิใจเท่ากับคราวนี้ “เจ็บไหมครับ” “หนูเจ็บไม่ทันค่ะ” จันทร์เจ้าตอบตามที่รู้สึก “พี่เล่นทีเผลอ ส่งเข้ามาทั้งหมดเลย” “ของพี่ใหญ่ไหม” “มากค่ะพี่” คำตอบของจันทร์เจ้าไม่ใช่การเสแสร้ง “หนูเหมือนถูกพี่จับฉีก อุ๊ย... พี่จะเอาออกเหรอคะ” “จันทร์บอกว่าเจ็บ” “ตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้วค่ะพี่” ผู้ชายน่ะ เล่ห์มารยาเหลือเฟือ พอขยับแท่งออกห่างนิดเดียว หลอกล่อให้จันทร์เจ้าเผยอยกสะโพกตาม พี่ช้างก็กระแทกสวนกลับเข้าไป คราวนี้ ลึกล้ำกว่าเดิม “อุ๊ยย... อู้ยย.... พี่จ๋า...” เสียวหรือเปล่าไม่รู้ ที่แน่ ๆ เล็บของเธอจิกลงไปบนเนื้อสะโพกของพี่ช้าง พี่ช้างจูบปาก เกี่ยวลิ้นของเธอ เอวเริ่มขยับซอยอย่างเนิบช้า หลอกให้เธอเชื่อว่า เขาจะไม่รุนแรงกว่านั้น จันทร์เจ้าเวลานี้ยังไม่หลุดจากคำว่า หญิงสาวผู้ไร้เดียงสา หลอกอะไรก็ได้ เธอเชื่อหมด พอตายใจ พี่ช้างก็กดแท่งทั้งหมดแบบหนักหน่วง “อู้ววว ซี้ดดดด...” เท้าสองข้างยกเกี่ยวกระหวัดรอบเอวของพี่ช้าง เสียวจนสุดทน น้ำตาคลอเหมือนจะล้นเบ้า หัวใจเต้นรัวเร็วผิดจังหวะ พี่ช้างกำลังจะหมดความอดทน น้ำแรกที่พยายามสะกดกลั้นมานาน กำลังทะลักออกมา “จันทร์จ๋า...” “จ๋า...” “กินน้ำรักของพี่นะ” “คะ.... กินได้เหรอคะ” “ลองดู” “ค่ะ กินค่ะ” ละล่ำละลักรับคำ พี่ช้างจึงซอยรัวเร็วหนักหน่วง เสียงสอดแทรกดังแฉะฉ่ำเหมือนคลื่นแห่งสายน้ำที่โถมซัดกับชายฝั่ง ผิวหนังทั้งร่างของพี่ช้างหมาดชื้น จังหวะการเต้นรัวของหัวใจ เร่งขึ้นอีกเท่าตัว สีหน้าของพี่ช้างเหยเก กรามบดกรอด และแล้ว... ความเสียวบีบรัด ปลายลำกล้องเปิดรูกว้าง พี่ช้างส่งเสียงครางไร้ความหมาย แล้วดึงแท่งทั้งหมดออกมาจากช่องทางรักของหญิงสาว มือกำ และเลื่อนแท่งทั้งหมดเข้าหาปากของจันทร์เจ้า จันทร์เจ้าผู้น่าสงสารหายใจสะท้านสุดขีด ไม่ทันรู้ตัวว่าจะต้องทำอย่างไร เธอก็มองเห็นสายน้ำสีขาวขุ่นข้นทะลักออกมาจากส่วนปลายแท่งรักของพี่ช้าง “อู้วววว์ แตกแล้ว แตกแล้ว...” กลิ่นคาวไม่ได้ทำให้จันทร์เจ้ารังเกียจรังงอน พี่ช้างส่งสัญญาณให้เธออ้าปาก แล้วเขาก็กดส่วนหัวมันวาวผ่านกลีบปากของเธอ ดูเหมือนจงใจยัดเยียด “ดูดสิครับจันทร์เจ้า” “ค่ะพี่ช้าง” “ซี้ดดดด...” ถึงแม้จะไม่เคยทำมาก่อน แต่อารมณ์ความรู้สึกของจันทร์เจ้าเวลานี้ สามารถตอบสนองให้กับพี่ช้างได้อย่างที่หัวใจของเธอบอก ทำตามความต้องการของพี่ช้าง ดูดรีดพิษสีขาวขุ่นที่เหลือ รสชาติเมื่อแรกแตะลิ้น กลิ่นคาวไม่คุ้นจมูกเท่าไรนัก ทว่าเมื่อเธอกล้ำกลืนทั้งลำแท่งของพี่ช้างหายเข้าไปในโพรงปาก เธอก็ไม่มีความรู้สึกอื่นใด นอกจากความยอดเยี่ยม แท่งของพี่ช้างอ่อนตัวลงบ้าง ทว่ามันสะอาด และเหลือเพียงความมันวาวจากลิ้นชุ่ม ๆ ของหญิงสาว “พอเถอะครับ” เขาขยับออก ก้มจูบแก้มเธอ... พี่ช้างไม่ได้ใจร้ายเกินไป เอาผ้ามาช่วยเช็ดคราบรักคราบใคร่ออกบ้าง หลังจากนั้น พี่ช้างก็ทำในสิ่งที่จันทร์เจ้าไม่คาดคิดมาก่อน พี่ช้างจูบจันทร์เจ้า... จูบที่ตรงนั้น ส่วนที่กำลังฉ่ำด้วยน้ำรักของเธอเอง และของพี่ช้างปะปนอยู่ในนั้น “โธ่....” จันทร์เจ้าสะดุ้งเฮือกอีกครั้ง เสียงสั่นเครือ เพราะมันเป็นจุดที่ถูกเมื่อไหร่ก็ยังคงมีอาการตอบสนองเกือบจะทันทีเมื่อนั้น เพิ่งเสร็จสมก็ยังมีอาการตอบสนอง “พี่ช้างจ๋า ตรงนั้นมัน...มะ...มัน....อุ๊ยยส์” พี่ช้างรักจันทร์เจ้า ณ จุดนี้ ไม่ต้องสงสัยอีกแล้วว่า เขาไม่ได้รังเกียจใด ๆ ของเธอเลย จูบเป็นจูบ สัมผัสเป็นสัมผัส และการแทรกเข้ามาของช้างน้อยก็เต็มกำลังของเขา หนักหน่วง เน้น ๆ ผู้หญิงบ้านป่าอย่างจันทร์เจ้า ไม่เพียงแค่รู้สึกไปกับการกระทำของชายผู้เป็นสามี หากยังเกิดอาการภาคภูมิใจในตัวเอง ภูมิใจกับสิ่งที่เขากระทำให้ ถ้าเขาไม่รัก ไม่มีทางจะทำแบบนี้ เธอก็เพิ่งได้รู้ว่า การใช้ลิ้นและปากกับอวัยวะเร้นลับที่สุด เท่ากับการผูกมัดหัวใจทั้งดวงของผู้หญิงให้เทิดทูนบูชาเขาได้ยิ่งกว่าการกระทำอย่างอื่น แต่ก็นั่นแหละ... นี่เป็นแค่ค่ำคืนแรกของการเข้าหอ นับจากนี้เป็นต้นไป ถ้าหากพี่ช้างยังสามารถทำกับเธอได้อย่างที่เคยทำ จะเป็นเครื่องพิสูจน์ได้ดียิ่งกว่า แต่ตอนนี้ อีพี่ช้างใจร้ายกำลังจะทำให้จันทร์เจ้าไม่สามารถอดทนให้เรือนร่างอยู่ในสภาพนิ่งงันได้อีกครั้งหนึ่ง พี่ช้างก็ยังคงเป็นพี่ช้างผู้ใจเย็นเหมือนน้ำแข็งเหมือนเดิม ช่องทางสวาทอันเร้นลับถูกพี่ช้างล้วงลึก ต้นหญ้าที่มีปกคลุมเหนือเนินนูนเพียงไม่กี่ต้นถูกทิ้งลิ้นของพี่ช้างละเลงเลีย เสียงที่จันทร์เจ้าแว่วได้ยิน... ช่างน่าเกลียดเสียจนทำให้ใบหน้าของเธออดผะผ่าวไม่ได้เสียทุกครั้งไป มันดัง... “แผล็บ” หลาย ๆ ครั้ง รัวระริก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more