หลังจากไม่ได้ไปตามจางซือหลงมาสองวัน จ้าวฟางหลินราวกับรู้สึกได้ถึงความสุขในการนอนแบบเต็มอิ่มอีกครั้ง นางไม่ต้องรีบตื่นแต่เช้าเพื่อแต่งกายออกไปเตรียมอาหาร ไม่ต้องเร่งรีบไปตามเฝ้าบุรุษไร้หัวใจที่ไม่เคยมองเห็นความรักที่นางมอบให้
สองวันนี้มานี้นอกจากได้นอนเต็มอิ่มก็ยังได้
“คุณหนู!!!! คุณหนูเจ้าคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วเจ้าค่ะ!!!”
เสี่ยวถานวิ่งมาเปิดประตูห้องนอนเจ้านายสาวด้วยใบหน้าตื่นตกใจ
“อื้อ ข้าขอนอนอีกนิดเถิดเสี่ยวถาน” สติของคนบนเตียงริบหรี่ไม่รับรู้ถึงสิ่งใด เพราะเมื่อเอาแต่คิดถึงคนใจร้ายพาลให้นอนดึก
สตรีผิวขาวผู้เดินตามลูบผมเสี่ยวถานพร้อมกับส่งสายตาบอกให้นางนั้นหลีกทาง
“ตื่นเถิดหลินเอ๋อร์ เจ้ารีบลุกไปดูอาการคุณชายจางสักหน่อยเถิดหนา” จ้าวฟางเซียนเรียกบุตรสาวเสียงอ่อนโยน ไม่รู้ว่าสองวันมานี้บุตรสาวทะเลาะหรือผิดใจกับจางซือหลงเรื่องใด อาหารที่เคยทำไปให้ก็ไม่ทำเช่นเคย
ความรักที่จ้าวฟางห
