เขาชื่อแทนวัจน์

1212 คำ

ตอนที่ 32 ทำงานมาหลายเดือนแล้ว หากแต่ไม่เคยเห็นหน้าเขา..ไม่รู้จักด้วยซ้ำ นี่ เรียกว่า มาโกหกกันให้เห็นชัด พีรียาเลยเอ่ยตอบ “ก็ใช่สิคะ เพราะเวลาเลิกงานแล้วนี่” “แต่ว่า ผมก็ไม่นึกว่าคุณจะรีบกลับตอนนี้” “ต้องรีบกลับอย่างแน่นอน เพราะบ้านของฉันอยู่ไกล” อ้าว แปลกใจ เขามายุ่งอะไรด้วย กลับมาถึงบ้านในตอนเย็น ที่จอคอมส่วนตัวในบ้าน กับความรักของหล่อนแลละเขา ปัณรุจน์ หากเป็นเพราะว่าเขา นั้น ทนคิดถึงหล่อนไม่ได้ จึงต้องมาลงข้อความในเอ็มเอสเอ็นไฮไฟว์เขียนเอาไว้เพื่อที่พีรียาจะเข้ามาเปิดอ่านแล้วอมยิ้มตกลงหลุมพรางเสน่ห์ของเขาอีกวัน ข้อความที่เขาเขียนถึงหล่อน ตั้งแต่เช้า จนยันเลิกงานเวลานี้ พีรียาอ่านไปและแอบอมยิ้มไปด้วย “รักนะ จุ๊บจุ๊บ คนดีของบอร์น กลับมาจากที่ทำงานแล้วหรือยังครับ คิดถึงบอร์นมากไหม? ขับดีล่ะ เดี๋ยวเฉี่ยวชนคันอื่น เสียตังค์อีก เสียเวลา มาเปิดไฮไฟว์ดูเมสเสจจากผมก็นานเลย คิดถึงม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม