จบคำกล่าวของหลันจิง เว่ยเฟยหลงหันมองภรรยารักด้วยดวงตาประกาย
“เจ้าตั้งครรภ์แล้วหรือฮวาเอ๋อร์”
“ข้าไม่ใช่หมอนะเจ้าคะ ข้าจะรู้ได้อย่างไร แต่พอนึกแล้วระดูของข้าขาดไปสองเดือนแล้วเช่นกัน”
เหอหลันฮวายังดูมึนงง แต่ก็พอจะนึกได้ว่าระดูของนางขาดไปสองเดือนอย่างที่หลันจิงกล่าวมา ใบหน้านางจึงเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม
“เช่นนั้นเรารีบกลับจวนฟ่านก่อนดีหรือไม่ จะได้ให้ท่านหมอซูมาตรวจ ข้าตื่นเต้นจะแย่แล้ว นี่คือหลานคนแรกของข้าเลยนะ”
ฟ่านเทียนเผยกล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เขาเชื่อว่าท่านปู่และท่านย่าจะต้องตื่นเต้นเช่นกันเมื่อรู้ว่าฮวาเอ๋อร์ตั้งครรภ์
“เช่นนั้นเรากลับจวนกันก่อนเถอะ ใจข้าไม่อยากอยู่ที่แห่งนี้แล้ว”
เหอหลันฮวาเห็นด้วย แม้ว่านางจะมีความสามารถแต่ก็อยากให้ท่านหมอประจำตระกูลฟ่านมาตรวจดูเพื่อความแน่ใจ ก่อนจะหันไปมององค์ชายสามคล้ายกับเป็นการขอโทษที่นางไม่ชอบความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในวันนี้
ทว่ากลับมีกงก
