ครึ่งชั่วโมงต่อมา…
“อยู่ได้ใช่ไหม” พี่หมอคีย์ถาม ตอนนี้เขาใส่ชุดนักศึกษาเรียบร้อย
“อยู่ได้ค่ะ สบายอยู่แล้ว พี่หมอคีย์รีบไปเถอะค่ะเดี๋ยวเข้าเรียนสาย”
“พี่เป็นห่วงเราน่ะสิ”
“จะห่วงอะไรคะ จีนโตแล้วนะ”
“ก็เพราะ…”
ปิ๊งป่อง ปิ๊งป่อง…
“ผู้หญิงคนไหนของพี่อีกคะ” ฉันพูดแซะ
“ไม่มีแล้ว” เขารีบปฏิเสธ และเดินไปเปิดประตู
“หึ” ฉันแค่นหัวเราะตามหลัง และเดินตามพี่หมอคีย์มาที่ประตู
“มาหาใคร” น้ำเสียงปรับเปลี่ยนจากเมื่อครู่ทันทีที่เปิดประตู น้ำเสียงของพี่หมอคีย์ดูเย็นชานิ่งขรึม
“คุณหนูจิลลาครับ” เสียงของคนหน้าห้องตอบ และมันคือชื่อของฉัน
“ทำไม” พี่หมอคีย์ถามต่อ
“มีอะไร” ฉันเดินมาหยุดข้างกายพี่หมอคีย์และถามคนที่มา
“เฮียทิวให้มาตามไปพบครับ บอกว่ามีเรื่องจะพูดด้วย” คนที่มากดกริ่งมีอยู่สองคน และเป็นคนที่พี่ชายคนโตของฉันส่งให้มาอยู่ที่คอนโดของพี่หมอคีย์เพื่อสอดส่องรายงานพฤติกรรมของพี่หมอคีย์ ซึ่งเรื่อ
